درباره بتن ریزی زیر آب و روش های اجرای آن بیشتر بدانید

بتن ریزی زیر آب کار بسیار مشکلی می باشد و برای اجرای آن شرایط خاصی را باید فراهم کنیم . اولین گام ، انحراف مسیر آب و جلوگیری از نفوذ آن به محل مورد نظر با کمک روش های مختلف ، می باشد . به طور کلی باید تمام تلاش صورت پذیرد تا بتن در محدوده کمتری در مجاورت آب قرار گیرد و حداقل کاهش کیفیت صورت گیرد .

هنگامیکه تماس با آب قابل ملاحظه و زیاد باشد ، با روش های زیر بتن ریزی صورت می گیرد :

  1. بتن ریزی با جام های زیر آبی
  2. قیف و لوله
  3. پمپ بتن
  4. بتن پیش آکنده
بتن ریزی زیر آب
بتن ریزی زیر آب
  • بتن ریزی زیر آب با جام های زیر آبی :

در این روش جام حاوی بتن به کف قالب برده می شود و دریچه آن به آهستگی و به نحوی باز می شود که بتن به آرامی تخلیه شده و تلاطمی در آب ایجاد نکند و بتن با آب مخلوط نشود .

جام بعدی ، در بتن از قبل ریخته شده فرو رفته و دریچه آن باز می شود و بتن جدید داخل بتن مرحله اول تخلیه می شود و به این ترتیب بتن سایر جام ها ، با آب در تماس قرار نمی گیرند .

اگر باز شدن دریچه جام با لوله های هوای فشرده انجام می شود ، باید جام دارای وسایلی باشد که هوای خروجی در آب ایجاد تلاطم نکرده و در بالای سطح آب بیرون بیاید . سطح فوقانی جام های زیر آبی ، به نحوی ساخته می شوند که دارای سقفی مجهز به قیف باشند . و به این ترتیب آب کمترین تماس را با سطح فوقانی بتن درون جام پیدا نماید .

بتن مناسب ، بین 350 تا 400 کیلوگرم بر متر مکعب سیمان ، و 15 سانتی متر اسلامپ دارد . حداکثر دانه های آن بین 40 تا 50 میلی متر و نسبت وزن ماسه به وزن کل سنگدانه ها در حدود 40 درصد یا بیشتر است .

استفاده از جام مخصوص بتن ریزی در زیر آب برای شروع بتن ریزی با قیف و لوله نیز مناسب است . بهتر است هنگامیکه 60 تا 90 سانتی متر از ضخامت عضو مورد نظر بتن ریزی شد ، سر لوله دستگاه قیف و لوله در بتن قرار گرفته و بقیه بتن ریزی با آن ، با سرعت بیشتری انجام می پذیرد .

  • بتن ریزی زیر آب قیف و لوله :

جا دادن بتن با قیف و لوله به این ترتیب انجام می شود که سر لوله در پایین قالب قرار گرفته و بتن از درون یک قیف به داخل لوله رفته و از آنجا در قالب ریخته می شود .

ترمی یا قیف و لوله ، از یک لوله به قطر داخلی 25 تا 30 سانتی متر و یک قیف در انتهای فوقانی لوله تشکیل شده است . این وسیله باید به نحوی روی برج ها سوار شود که آن را با بالا آمدن سطح بتن در قالب ، بالا آورد .

لوله های ترمیها نباید از یکدیگر بیش از 5/3 تا 5 متر و از دیوارهای قالب بیش از 5/2 متر فاصله داشته باشند .

شروع بتن ریزی زیر آب با ترمی بسیار مهم است . نخستین لایه های بتن باید بسیار کنترل شده و چسبنده و پر سیمان بوده و به آهستگی هر چه تمام تر وارد قالب شوند . شروع بتن ریزی زیر آب به دو روش اصلی صورت می گیرد :

  1. روش لوله تر
  2. روش لوله خشک

 

بتن ریزی زیر آب با لوله ترمی
بتن ریزی زیر آب با لوله ترمی

روش لوله تر :

این روش برای عمق آب کمتر از 30 متر و حجم زیاد بتن ریزی قابل کاربرد است . در حالیکه انتهای لوله در زیر آب به کف قالب چسبیده است ، یک توپی از جنس پارچه کرباسی یا استوانه از جنس پی وی سی و یا یک توپ کاملاً جفت شده به لوله ، در داخل لوله تراز آب قرار داده می شود . این توپی از قیف فاصله دارد و بنابراین فشار بتن بالایی برای فرو بردن آن به سمت پایین کافی است . از روی حجم بتن داخل لوله می توان دریافت که در چه موقع توپی به انتهای لوله رسیده است . پس از این زمان می توان به آهستگی لوله را به سمت بالا کشید تا توپی بتواند خارج شود . به محض اینکه توپی خارج شد ، مجدداً لوله به سمت پایین فرستاده شده و بتن از داخل قیف به داخل لوله فرستاده می شود و بدون متلاطم کردن آب وارد قالب می شود . پس از اولین لایه بتن ریزی ، می توان سرعت ورود بتن به داخل لوله را افزایش داد .

روش لوله خشک :

برای عمق های بیشتر و قسمت های محدود مناسب می باشد . در این روش یک در به صورت آب بند به انتهای لوله متصل می شود . لوله باید نسبتاً سنگین بوده تا در اثر نیروی شناوری به سمت بالا نیاید . این لوله به پایین فرستاده شده و به کف قالب می چسبد . سپس یک مخلوط بسیار پر سیمان ، خمیری و چسبنده بتن برای شروع بتن ریزی وارد لوله می شود . و به محض رسیدن بتن به انتهای لوله ، لوله کمی به بالا کشیده می شود تا فشار بتن بند های نگه دارنده در انتهایی را گسسته ، بتن وارد قالب شود .

سر لوله بهتر است بین 90 تا 150 سانتی متر داخل بتن قبلی قرار گیرد .

بتن ترمی باید کارایی زیادی داشته باشد . اسلامپ 17 سانتی متری و عیار سیمان 400 کیلوگرم بر متر مکعب بتن ، سنگدانه هایی با حداکثر اندازه 40 تا 50 میلی متر و نسبت وزنی ماسه به کل سنگدانه ها حدود 45 درصد مناسب هستند .

استفاده از عواملی مانند مواد حباب ساز ، پوزولانها ، سنگدانه های غلتیده به جای شکسته ، افزایش مقدار ماسه ، که باعث افزایش کارایی می شوند ، مناسب است .

 

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *