بتن ریزی صحیح چگونه انجام می شود ؟

قاعده کلی در مورد بتن ریزی این است که بتن حتی المقدور نزدیک به محل نهایی قرارگیری خود ریخته شود .

برای حداقل ساختن امکان جدا شدن اجزاء بهتر است بتن به صورت کاملا قائم ریخته شود . به این منظور در انتهای شوتها و تسمه نقاله ها یک شوت سقوطی کوتاه قرار داده می شود .

قرار دادن یک صفحه مانع در برابر سقوط جریان بتن ، تنها به جدا شدن اجزاء در طرف دیگر منجر می گردد . این گونه صفحات تنها در صورتی مفید هستند که بتوانند به نحوی حرکت داده شوند یا چرخانده شوند که جریان بتن را به محل مربوطه هدایت نمایند . تسمه نقاله ها باید به تیغه ای مجهز باشند که ملاطی را که به تسمه چسبیده و به سمت منبع تهیه بتن باز می گردند ، از تسمه جدا نمایند .

بتن باید در مرکز یک قیف ریخته شود . برخورد بتن به کناره های قیف یا تخلیه بتن از کناره های قیف ، ممکن است به جدا شدن اجزای بتن منجر شود .

تا حد ممکن باید از شوتهای سقوطی بلند استفاده نشود . هر چند بسیاری از آئین نامه ها ارتفاع سقوط آزاد بتن را به 5/1 تا 8/1 متر محدود می نمایند ، ولی در صورت سقوط کاملاً قائم ، ارتفاع بیشتر نیز باعث جدا شدن اجزاء نخواهد شد .

در صورت استفاده از شوتهای سقوطی ، باید ترتیبی داد تا شوتها سریعاً تغییر مکان و تغییر طول دهند .

برای دیوارهای نازک و بلند که نمی توان از شوت سقوطی استفاده کرد ، بهتر است یک صندوقه در کنار بازشویی در قالب ایجاد کرد تا بتنی که به طور قائم در صندوقه می ریزد ، از داخل بازشو به داخل قالب بریزد .

بتن باید از داخل وسایل مختلف به سرعت ریخته شده و در محل جا داده شود تا به صورت یک توده مخروطی در نیاید . وقتی بتن خیلی آهسته از داخل جام ، شوت یا شوت سقوطی ریخته شود به صورت یک توده استوانه ای روی هم قرار گرفته ، دانه های درشت آن به پایین می غلتند . تسریع در ریخته شدن بتن ( مثلاً با سریع باز کردن دریچه جام ) از این امر جلوگیری می کند .

در صورتی که دانه های درشت به خارج از بتن غلتیدند ، باید دانه ها را با بیل به داخل بتن ریخت و نباید بتن و ملاط را روی دانه ها ریخت .

جهت بتن ریزی روی شیب باید از پایین شیب به سمت بالای آن باشد .

از آنجا که معمولاً بتن آب می اندازد ، باید لایه فوقانی بتن دیوار کم آب تر از بقیه لایه ها باشد . به این ترتیب بتن در تمام ستون یکنواخت شده ، پایای بتن در قسمت فوقانی نیز کاملاً تامین می گردد .

بتن دیوار و بتن اعضای با ضخامت زیاد ( بیش از 45 سانتی متر ) باید در لایه های 40 تا 50 سانتی متری و به طور یکنواخت ریخته شود .

برای بتن ریزی نواحی وسیع باید ترتیبی اتخاذ گردد که بتن هر مرحله حتی المقدور کمتر دارای سطح تماس با با هوا  داشته باشد و به این ترتیب از درز سرد ( هنگامی رخ می دهد که بتن قدیمی سطح واریز کاملاً سفت شده و پیوستگی آن به بتن جدید کاملاً سست باشد ) جلوگیری به عمل آید .

• بتن ریزی در موارد و جاهای مختلف :

1. بتن ریزی در ساختمان ها سازه ها
2. بتن حجیم
3. بتن ریزی برای روسازی ها و پوشش کانال ها
4. بتن ریزی در تونل ها و آبروها

هر کدام از موارد فوق نیز به قسمت های مختلف تقسیم بندی می شوند :

• بتن ریزی در ساختمان ها و سازه ها :

1. شالوده ها
2. ساختمان ها
3. دیوارهای سنگین پلها و دیوارهای حائل
4. پلها

• بتن ریزی در روسازی ها و پوشش کانال ها :

1. روسازی خیابان ها ، شاهراهها و فرودگاه ها
2. پوشش کانال ها و سطوح شیبدار
3. جدول ها ، ناودانی ها ، پیاده رو ها و ….

• بتن ریزی تونل ها و آبروها :

1. تونل ها
2. آبرو ها و مجراهای لوله ای بتن درجا

ساختمان ها و سازه ها :

ساختمان ها و سازه ها از اجزا مختلفی از قبیل شالوده ، کف ، دیوار ، ستون و تیر تشکیل شده اند . بتن مناسب برای این سازه ها بر اساس مقاومت ، پایایی و کارایی لازم و سایر ویژگی ها طرح می گردد.

شالوده ها :

این اجزاء به دلیل تحمل بار تمام سازه از اهمیت زیادی برخوردار هستند . شالوده ها دارای انواع مختلفی از شمع ها گرفته تا صندوقه ها می باشند . شرایط قرارگیری شالوده در روی زمین می توانند بسیار متغیز باشند . بتن ریزی شالوده ممکن است در رده بتن ریزی عادی یا بتن ریزی حجیم باشد . آب می تواند مسائل زیادی برای بتن ریزی شالوده بوجود آورد . حتی گاهی باید در زیر آب بتن ریزی کرد . در تمام موارد حتی المقدور باید نظارت مناسب بر کار بتن ریزی و جا دادن بتن صورت پذیرد .