تمامی نکاتی که در مورد نگهداری مصالح ساختمانی در محل پروژه بدانید

ذخیره سازی و نگهداری مصالح ساختمانی از جهات مختلفی برای پیمانکاران اهمیت ویژه‌ای دارد و معمولاً آنها به دنبال روش‌های مختلفی برای ذخیره‌سازی سیمان، نگهداری آجر، نگهداری ماسه سنگ و حتی نگهداری بلوکهای سیمانی هستند. این ذخیره سازی از جهات مختلفی برای پیمانکاران اهمیت دارد و حتی مهندسین سازه نیز به آنها توصیه می‌کنند که از شیوه‌های مختلف و استاندارد برای نگهداری مصالح ساختمانی بهره ببرند.

به منظور آشنایی شما با روش‌های مختلف نگهداری مصالح ساختمانی و اهمیت این روش‌ها در کیفیت مصالح، در ابتدا اهمیت ذخیره سازی را معرفی خواهیم کرد و سپس برای نگهداری هر کدام از مصالح پیشنهادهای جداگانه ارائه می‌دهیم.

چرا نگهداری مصالح ساختمانی بسیار مهم است؟

وقتی که یک پیمانکار تصمیم به ساخت پروژه بزرگ و زمانبر می‌گیرد، باید برای ذخیره سازی و نگهداری مصالح ساختمان نیز چاره‌ای بیندیشد. در حقیقت، هدف از ذخیره سازی می‌تواند متفاوت باشد، اما به طور کلی نتیجه همه آنها، حفظ کیفیت مواد اولیه و بالا رفتن کیفیت ساخت است. به طور کلی، ذخیره سازی مصالح ساختمانی می‌توانند مزایای زیر را نصیب پیمانکاران کند:

  • حفظ کیفیت اولیه مصالح تا زمان مصرف؛
  • جلوگیری از تأثیر شرایط آب و هوایی مختلف بر مصالح ساختمانی؛
  • جلوگیری از تأثیر کمبود مصالح در بازار بر سرعت ساخت و ساز؛
  • جلوگیری از تأثیر نوسانات بازار بر قیمت پیش بینی شده برای اتمام پروژه؛
  • دسترسی سریع و آسان به مصالح ساختمانی در شرایط بحرانی و اضطراری؛

پس می‌بینیم که نگهداری مصالح ساختمانی می‌تواند اهمیت ویژه‌ای داشته باشد. پس با کارخانه بتن آماده پاسارگاد همراه باشید تا شرایط نگهداری مصالح مختلف را به شما نشان دهیم.

نگهداری آجر در محل پروژه

خوشبختانه آجرها به شکلی ساخته می‌شوند که تأثیر شرایط محیطی در آنها به حداقل می‌رسد و تنها ممکن است در مورد آجرهای مرطوب مسئله یخ‌زدگی موقت به وجود بیاید. بنابراین در مورد نگهداری آجر پیشنهاد می‌شود که آنها را به صورت یک پشته در یک قسمت نگهداری کنید تا دسترسی به آنها آسان باشد. سعی کنید انواع مختلف آجرها را نسبت به یکدیگر به صورت جداگانه انباشته کنید و از اطلاعات و ویژگی‌های آنها مطلع باشید. بهتر است که آجرهای سفالی و آجرهای توپر را به صورت جداگانه ذخیره سازی کنید تا شمارش آنها برای شما راحت باشد:

نکات زیر در مورد نگهداری آجرها به شما کمک می‌کند:

  • آجرها را بر روی زمین خشک قرار دهید؛
  • سعی کنید پشته آجرها زیاد طولانی نباشد و حداکثر به اندازه ۵۰ آجر باشند؛
  • ارتفاع پشته آجر را به اندازه ارتفاع ۱۰ آجر انتخاب کنید؛
  • اگر آنها را به صورت ستون می‌چینید، فاصله بین آنها نباید کمتر از ۸۰ سانتیمتر باشد؛
  • سعی کنید بار هر کامیون را در یک پشته قرار دهید.

نگهداری آجر در محل پروژه

نگهداری فولاد و آهن در محل پروژه

انواع فولاد ساختمانی و آهن آلات باید به نحوی ذخیره شوند که از خراب شدن و خوردگی آنها جلوگیری شود. می‌توانیم آهن آلات و فولاد را به عنوان یکی از حساس‌ترین روش‌های نگهداری مصالح ساختمانی معرفی کنیم و لازم است که توجه ویژه‌ای به آنها صورت گیرد. دستورالعمل کلی در مورد نگهداری فولاد و آهن در محل پروژه این است که انواع مختلف آن‌ها را به صورت جداگانه ذخیره سازی کنید و آنها را در محل خشک قرار دهید.

نگهداری فولاد و آهن در محل پروژه

روش نگهداری  میلگردها و فولادهای تقویتی

  • سعی کنید میلگردها را بر اساس کلاس‌های مختلف، اندازه و طول آن‌ها به صورت جداگانه دسته بندی کنید؛
  • انتهای هر کدام از گروه‌های میلگردها را با رنگهای مختلف رنگ آمیزی کنید تا تشخیص آنها راحت باشد؛
  • سطح میلگردها را با لایه پوششی بپوشانید تا از خوردگی و پوسته پوسته شدن آنها جلوگیری کنید؛
  • اگر قصد ذخیره سازی میلگردها به صورت طولانی مدت را دارید، باید حداقل فاصله آنها از زمین ۱۵۰ میلیمتر باشد؛
  • از تلنبار کردن میلگردها و ریختن آنها به صورت نامنظم جلوگیری کنید.

روش نگهداری فولاد ساختمانی و تیر آهن

  • فضای جداگانه و کافی برای کلاس‌ها، اندازه‌ها و طول‌های مختلف اختصاص دهید؛
  • به منظور جلوگیری از خوردگی و حمل آسان، آن‌ها را حداقل در ارتفاع ۱۵۰ میلی متری از سطح زمین قرار دهید؛
  • اگر پروژه ساخت و ساز شما در مناطق ساحلی است، حتماً از یک پوشش پلیمری یا رنگی استفاده کنید.

ذخیره سازی سیمان در محل پروژه

یکی از پرمصرف‌ترین مصالح ساختمانی، سیمان است و نگهداری آن نیاز به تمهیدات ویژه و خاص دارد. از آنجایی که قیمت سیمان تأثیر زیادی بر قیمت نهایی پروژه دارد، پیمانکاران سعی می‌کنند که حجم وسیعی از آنها را ذخیره کرده و تا انتهای پروژه از خرید سیمان بی نیاز می‌شوند. در مطالب قبلی، روش ذخیره سازی سیمان را به طور کامل معرفی کردیم و در ادامه تنها چند مورد از آنها را به صورت فهرست وار ذکر می‌کنیم:

  • سیمان را در یک ساختمان خشک، نفوذ ناپذیر و و مقاوم در برابر رطوبت ذخیره کنید؛
  • تا حد ممکن تعداد پنجره‌های ساختمان را کاهش دهید؛
  • کیسه‌های سیمان را بر روی تخته‌های چوبی قرار دهید، به نحوی که فاصله آنها از زمین بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلی متر باشد؛
  • برای ساختمانهایی که دارای کف ضعیف هستند، از دو لایه آجر خشک استفاده کنید؛
  • فاصله بین دیوارهای بیرونی و پشت‌های سیمان باید ۶۰ سانتی متر باشد؛
  • فاصله کیسه‌های سیمان را کاهش دهید تا جریان هوا در آن وجود نداشته باشد؛
  • ارتفاع پشته هر کدام از سیمان‌ها نباید بیشتر از ۱۰ کیسه باشد؛
  • عرض هر ستون از سیمان‌ها نباید بیشتر از ۴ کیسه یا ۳ متر باشد؛
  • ستون‌های سیمان بالاتر از ۸ عدد باید به شکلی قرار گیرند که امکان سقوط آنها از بین برود؛
  • سیمان‌ها را به شکلی قرار دهید که تاریخ تولید و شرایط استفاده از آنها قابل رویت باشد؛
  • سیمان‌ها را با توجه به انواع آن‌ها ذخیره کنید.

می‌بینید که بیشترین حساسیت در نگهداری مصالح ساختمانی به نگهداری از سیمان اختصاص می‌یابد و باید جزئیات بیشتری در مورد آن رعایت شود تا کیفیت سیمان از بین نرود.

ذخیره سازی سیمان در محل پروژه

نگهداری ماسه سنگ در محل پروژه

یکی از مواردی که معمولاً در جریان نگهداری مصالح ساختمانی مورد توجه قرار نمی‌گیرد، نگهداری از ماسه سنگ است. بسیاری از پیمانکاران معتقدند که ماسه سنگ شرایط حساسی ندارد و تأثیر شرایط آب و هوایی بر آن بسیار کم است. بنابراین نیازی نیست که حساسیت خاصی نسبت به آن انجام دهند. اما ذکر چند نکته در مورد نگهداری ماسه سنگ در محل پروژه خالی از لطف نیست:

  • یک محل خشک، مسطح و بالاتر از سطح زمین برای نگهداری ماسه سنگ در نظر بگیرید؛
  • اگر چنین سطحی در دسترس نباشد، می‌توانید از ورقه آهن‌های قدیمی یا از یک تخته چوبی بزرگ استفاده کنید؛
  • آجرهای قدیمی نیز می‌توانند سطح خوبی برای نگهداری ماسه سنگ ایجاد کنند؛
  • در صورت امکان، ماسه سنگ را با استفاده از دیواره یا ابزارهای دیگر به گروه‌های مختلف تقسیم کنید؛
  • دانه‌های با کیفیت ماسه سنگ را می‌توانید در محلی نگهداری کنید که تأثیر ضایعات همراه با باد بر آنها کم باشد؛
  • اگر ماسه سنگ را از جریان باد دور نگه ندارید، احتمال ترکیب شدن گرد و خاک و خاشاک با آن وجود دارد.

نگهداری تیرچه در محل پروژه

خبر خوب و امیدوار کننده در مورد تیرچه‌ها این است که معمولاً بلافاصله پس از انتقال به محل پروژه‌ی یا ساخت در کارگاه، در محل خود نصب می‌شوند و زمان زیادی برای نگهداری آنها نیاز نیست. اما در برخی شرایط، ممکن است پروژه به دلایل آب و هوایی و یا هر دلیل دیگری، متوقف می‌شود و ما مجبور هستیم که روشهای مختلف نگهداری مصالح ساختمانی را امتحان کنیم.

در مورد نگهداری تیرچه، چند نکته ضروری است:

  • سعی کنید تیرچه‌ها را با توجه به محل نصب آنها نگهداری کنید؛
  • فاصله تیرچه‌ها از سطح زمین را حداقل ۱۵۰ میلیمتر انتخاب کنید؛
  • به اندازه ۲۵ میلیمتر بین هر کدام از تیرچه‌ها فاصله ایجاد کنید؛
  • از چیدن بیش از حد تیرچه‌ها بر روی یکدیگر بپرهیزید که باعث شکستن آن‌ها می‌شود؛
  • ابتدا سعی کنید که تیرچه‌های بزرگتر را قرار دهید و سپس تیرچه‌های کوچک‌تر بر روی آنها بگذارید؛
  • اگر قرار است تیرچه‌ها در هوای آزاد باقی بمانند، از تأثیر شرایط آب و هوایی بر فولاد آنها جلوگیری کنید؛
  • به منظور جلوگیری از شلوغ شدن فضا و قاطی شدن تیرچه‌ها، می‌توانید انتهای آن‌ها را رنگ آمیزی کنید.

نگهداری تیرچه در محل پروژه

نگهداری بلوک سیمانی

آخرین موردی که در جریان نگهداری مصالح ساختمانی باید مدنظر قرار گیرد، ذخیره سازی بلوکهای ساختمانی و سیمانی است. در مطلب قبل به معرفی انواع بلوک ساختمانی پرداختیم و تفاوت بین آنها را نشان دادیم. هر کدام از این بلوک‌ها دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است که آنها را برای استفاده در محل‌های مختلف طراحی کرده است. بنابراین، برای شما که قصد استفاده از هر کدام از این بلوک‌ها را دارید، نکات زیر می‌توانند اهمیت ویژه‌ای داشته باشند:

  • از تخلیه و ریختن بلوک‌های سیمانی در محل پروژه بپرهیزید؛
  • بلوک‌ها را نزدیک به محل کار ذخیره کنید تا کمترین تلاش برای حمل و نقل آنها داشته باشید؛
  • نحوه بارگیری و تخلیه بلوک‌ها باید به صورتی باشد که حداقل خرابی و شکستن را شاهد باشید؛
  • ارتفاع هر پشته از بلوک‌های ساختمانی نباید بیش از ۱۲۰ سانتی متر باشد و طول پشته نباید از ۳ متر تجاوز کند؛
  • عرض هر پشته از بلوک‌های ساختمانی باید بین ۲ تا ۳ بلوک باشد؛
  • بلوک به اندازه ۱۰ تا ۱۴ روز نیاز به آبدهی دارد و باید ۱۵ روز برای خشک شدن آن صرف شود، پس سعی کنید حداقل ۲۸ روز از ساخت بلوکها گذشته باشد.
  • اگر بلوک‌ها را در محل پروژه می‌سازید، برای آنها تاریخ ساخت در نظر بگیرید.

در این مطلب تلاش کردیم که این نحوه نگهداری مصالح ساختمانی در مورد گروه‌های مختلف آنها را بررسی کنیم و برای هر کدام از آنها پیشنهادهایی ارائه دادیم. اگر به مشاوره بیشتر در این زمینه نیاز دارید، با کارشناسان ما در بتن آماده پاسارگاد در میان بگذارید.

معرفی 8 نوع ماده پلاستیکی ساختمانی رایج

امروز می‌خواهیم برخلاف مطالب قبلی وبلاگ کارخانه بتن آماده پاسارگاد، از بحث بتن و ساخت و ساز فاصله بگیریم و به سراغ یک نوع ماده خاص برویم که تقریباً در همه روشهای اجرای سازه به کار گرفته می‌شود، این مواد به چیزی نیستند جز ماده پلاستیکی ساختمانی . تقریباً در همه پروژه‌ها و همه ساختمان‌ها از مواد پلاستیکی استفاده می‌شود که تنها چند نمونه از آنها عبارتند از:

  • لوله‌های پولیکا برای انتقال فاضلاب؛
  • لوله‌های پلاستیکی برای آبرسانی و لوله کشی به بخش‌های مختلف ساختمان؛
  • پوشش‌های پلیمری برای سقف و سایر قسمت‌های مرتبط با رطوبت؛
  • لایه‌های پلاستیکی برای نفوذ ناپذیر کردن بخش‌های مختلف ساختمان؛
  • استفاده از ماده پلاستیکی ساختمانی برای استخرها، سرویس‌های بهداشتی و آشپزخانه.

می‌بینیم که کاربرد ماده پلاستیکی ساختمانی بسیار زیاد است و نقش مهمی در سازه دارد.

پس با ما همراه باشید تا بیشتر آنها را معرفی کنیم.

ماده پلاستیکی ساختمانی پلی اتیلن (PE)

ماده پلاستیکی ساختمانی پلی اتیلن (PE)

پلی اتیلن (Polyethylene) از پلیمریزاسیون مونومر های وینیل ساخته شده است. مونومر یک ترکیب ساده است که می‌تواند برای تبدیل شدن به ترکیبات جدید فرایند پلیمریزاسیون را انجام دهد. سه روش برای پلیمریزاسیون مونومر ها وجود دارد که عبارتند از فرایندهای تحت فشار بالا، فرایندهای تحت فشار متوسط و فرآیندهای تحت فشار کم. هر کدام از این روشها میزان متفاوتی از کریستالیزاسیون و تراکم را ایجاد می‌کند.

فرایند تولید پلی اتیلن در فشار بالا منجر به تولید کریستال‌هایی با ویسکوزیته پایین می‌شود، این در حالی است که پلی اتیلن ساخته شده در فشار کم دارای بلورها و تراکم بالا است. همزمان که تراکم کریستالیزاسیون پلی اتیلن افزایش می‌یابد، سختی، نقطه نرم شدن و استحکام آن نیز بالا می‌رود. همچنین ضریب تأثیر و ترکیب آنها کاهش می‌یابد. پلی اتیلن به عنوان یک ماده پلاستیکی ساختمانی دارای پایداری شیمیایی و مقاومت بالا در برابر آب است. با وجود اینکه استحکام این ماده چندان بالا نیست، در دماهای پایین کاملاً انعطاف پذیر است. مقدار مشخصی از کربن سیاه در ترکیب پلی اتیلن باعث می‌شود که مقاومت پیری آن افزایش محسوسی داشته باشد.

ماده پلاستیکی پلی وینیل کلراید (PVC)

پلی وینیل کلراید (Polyvinyl chloride) یا همان pvc یک نوع ماده پلاستیکی ساختمانی است که از مونومرهای وینیل کلراید به صورت پلیمریزاسیون ساخته می‌شود. پلی وینیل کلراید دارای پایداری شیمیایی و مقاومت پیری بالایی است، اما مقاومت آن در برابر درجه حرارت کم است. حتی اگر دمای اطراف آن به بالاتر از ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد برسد، امکان تجزیه و از بین رفتن آن وجود دارد. معمولاً پلی وینیل کلراید در دمای بین ۶۰ تا ۸۰ درجه سانتیگراد استفاده می‌شود. این ماده با اضافه کردن مقادیر مختلفی از مواد پلاستیسایزر (plasticizer)، به دو ماده پلاستیکی نرم و سخت قابل تبدیل است.

ماده پلاستیکی پلی استایرن (PS)

ماده پلاستیکی پلی استایرن (Polystyrene) از مونومرهای استایرن و در طی واکنش پلیمریزاسیون ساخته می‌شود. این نوع ماده پلاستیکی ساختمانی دارای شفافیت خوب در انتقال نور، رنگ آمیزی آسان، پایداری شیمیایی بالا، مقاومت در برابر آب، مقاومت در برابر نور، تغییر پذیری آسان و قیمت پایین است. با این حال، پلاستیک پلی استایرن دارای معایبی از قبیل سختی ضعیف، شکل پذیری کم، مقاومت پایین در برابر حرارت و اشتعال پذیری آسان است. این نقاط ضعف در پلی استایرن باعث شده است که استفاده از آن در ساختمان‌ها با محدودیت‌هایی همراه باشد.

ماده پلاستیکی پلی پروپیلن (PP)

ماده پلاستیکی پلی پروپیلن (PP)

پلاستیک پلی پروپیلن (Polypropylene) از مونومر آکریلیک و به صورت پلیمریزاسیون ساخته می‌شود. این ماده دارای خواصی از قبیل وزن پایین با تراکم g/cm2  0.90 مقاومت در برابر حرارت قوی (100-1200سانتی گراد)، شکل پذیری معمولی و مقاومت در برابر حرارت است. به همین دلیل از آن به عنوان یک ماده پلاستیکی ساختمانی مناسب یاد می‌شود. مهم‌ترین نقاط ضعف این ماده استحکام پایین آن در دماهای پایین است و مقاومت چندانی در برابر هوا از خود نشان نمی‌دهد. بنابراین عمدتاً ماده پلاستیکی پلی پروپیلن در بخش‌های داخلی ساختمان استفاده می‌شود. در چند سال گذشته ماده‌های پلی پروپیلنی پیشرفت‌های چشمگیری را تجربه کرده‌اند و به همین دلیل پلی پروپیلن همراه با پلی اتیلن و پلی وینیل کلراید، به اصلی‌ترین مواد پلاستیکی ساختمانی تبدیل شده‌اند.

ماده پلاستیکی پلی متیل متاکریلات (PMMA)

پلی متیل متاکریلات (poly methyl methacrylate) یک نوع رزین ترموپلاستیک است که با عنوان شیشه ارگانیک نیز شناخته می‌شود و از یک فرایند پلیمریزاسیون تولید می‌شود. این ماده پلاستیکی ساختمانی دارای مزایایی از قبیل عبور نور مناسب، استحکام بالا در دمای پایین، جذب آب کم، مقاومت در برابر حرارت بالا، مقاومت در برابر پیری بهتر و پردازش و کارپذیری آسان است. با این حال از مقاومت سایشی ضعیف و قیمت بالا به عنوان بزرگ‌ترین مشکلات این ماده یاد می‌شود. بنابراین لازم است که در شرایطی استفاده شود که کمترین سایش ممکن و قرار گیرد و ممکن است به خاطر قیمت بالا، کمتر در پروژه‌های کوچک استفاده شود.

رزین پلی استر (PR)

رزین پلی استر به کمک متراکم کردن الکل‌های حاوی پیوند دوگانه یا اسیدهای چند ظرفیتی با دو ایزوتوپ و مانند واکنش پلیمریزاسیون تولید می‌شود. این رزین دارای خواص پیوندی بسیار قوی و مناسب، رنگ پذیری عالی، انعطاف پذیری، مقاومت در برابر حرارت و مقاومت در برابر رطوبت است. به همین دلیل شاهد هستیم که رزین‌های پلی استر عمدتاً در حمام‌ها و سرویس‌های بهداشتی و همچنین آشپزخانه‌ها برای مقاومت در برابر عبور آب و مقاومت در برابر حرارت استفاده می‌شود.

رزین فنولیک (PF)

رزین فنولیک از فرایند پلیمریزاسیون فنل و آلدهید تحت تأثیر کاتالیزور اسیدی یا کاتالیزور قلیایی ساخته می‌شود. این رزین که به عنوان یک ماده پلاستیکی ساختمانی نیز شناخته می‌شود، دارای استحکام و تراکم بالا، مقاومت در برابر نور، مقاومت در برابر آب و رطوبت، مقاومت در برابر حرارت، مقاومت در برابر خوردگی، و عایق الکتریکی به شمار می‌رود. با این حال میزان خشکی و سفتی این رزین‌ها ضعیف است. رزین‌های فنولیک که توسط عوامل پرکننده و عوامل عمل آورنده تولید می‌شود، امکان تبدیل به پلاستیک فنولیک را نیز دارد. پلاستیک فنولیک بسیار صاف، مستحکم، بادوام و ارزان است. این ماده نوعی از پلاستیک معمولی استفاده شده در ساختمان به شمار می‌رود.

رزین سیلیکون ارگانیک یا رزین سیلیکون آلی (SI)

رزین سیلیکون ارگانیک از طریق فرآیند هیدرولیز کردن یک یا چند نوع مونومر آلی سیلیکون ساخته می‌شود. این رزین دارای خواص مقاومت در برابر حرارت، مقاومت در برابر سرما، مقاومت در برابر آب و رطوبت و همچنین مقاومت در برابر خوردگی است. با این حال عملکرد مکانیکی و همچنین تحمل نیروهای جانبی عمر بسیار ضعیف است.  دو نقطه ضعف را می‌توان با افزودن گزینه‌های سنتزی (آلدهید فنل، اپوکسی و پلی استر)، فیبرهای شیشه‌ای و آزبست بهبود بخشید.

علیرغم تنوع بالا، هر کدام از مواد فوق الذکر به عنوان یک نوع ماده پلاستیکی ساختمانی استفاده می‌شود و نقاط قوت آنها بیشتر مد نظر قرار می‌گیرد. در حقیقت، این پیمانکاران هستند که روش‌هایی برای پوشش دادن نقاط ضعف مواد پلاستیکی پیدا کرده و از نقاط قوت آنها به بهترین شکل استفاده می‌کنند.

اگر در مورد سایر مصالح ساختمانی به کار رفته در پروژه‌های مختلف سؤال دارید یا برای پروژه ساخت و ساز خود به بتن آماده، بلوک سیمانی، تیرچه و بلوک، و گروت نیاز دارید، با ما در کارخانه بتن آماده پاسارگاد در تماس باشید.

بررسی مقاومت مصالح ساختمانی در برابر آتش

از زمانی که حادثه مربوط به ساختمان پلاسکو در تهران یا برج گرانفل در لندن رخ داد، بحث مقاومت مصالح ساختمانی در برابر آتش به شدت رواج یافته است و اغلب افراد جامعه تمایل دارند که این مورد اطلاعات بیشتری داشته باشد. وقتی که یک ساختمان مدرن ساخته شده از مصالح مختلف را می‌بینیم، طبیعتاً انتظار داریم که سطح مقاومت بالایی در برابر حوادث طبیعی و غیر طبیعی از خود نشان دهد.

اما وقتی که به صورت جزئی به بررسی مصالح استفاده شده در آن‌ها می‌پردازیم، موضوع به شکل دیگری تغییر می‌کند و بحث مقاومت مصالح ساختمانی در برابر آتش وارد جزئیات آن‌ها می‌شود. طبیعتاً در یک ساختمان تجاری یا مسکونی، مصالح مختلفی مانند سنگ، فولاد، بتن، شیشه غیره استفاده می‌شود که هر کدام از آنها خصوصیات و ویژگی‌های منحصر به خود را دارند.

بنابراین در این مطلب، سعی می‌کنیم که مقاومت مصالح ساختمانی در برابر آتش را به صورت تک به تک بررسی کنیم. البته متن تکمیلی مربوط به هر کدام از این مساله را می‌توانید در وبلاگ بتن آماده پاسارگاد پیدا کنید.

چرا مقاومت مصالح ساختمانی در برابر آتش اهمیت دارد؟

قبل از اینکه بخواهیم تک تک مصالح ساختمانی استفاده شده در یک پروژه را اسم ببریم و مقاومت آنها را در برابر آتش سوزی یا حرارت مورد بررسی قرار دهیم، لازم است که اهمیت این موضوع بیشتر مشخص است. زمانی که یک ساختمان دچار آتش سوزی می‌شود، اگر مصالح آن مقاومت بالایی در برابر حرارت از خود نشان دهند، احتمال سقوط ساختمان بسیار پایین می‌آید و تنها ممکن است بخش‌های بسیار جزئی از آنها دچار حریق شود.

اما در این میان، مقاومت مصالح ساختمانی در برابر آتش برای هر کدام از آنها متفاوت است و نباید انتظار داشته باشیم که همه آنها در یک سطح باشند. خوشبختانه، بتن یکی از مقاوم‌ترین مصالح ساختمانی در برابر شعله مستقیم است و به همین دلیل گروه‌های واکنش سریع مانند گروه‌های آتش نشانی همین موضوع اتکا کرده و فرایند نجات افراد را انجام می‌دهد.

البته برخی دیگر از این مساله، ذوب می‌شوند و برخی دیگر نیز احتمال انفجار دارند. مصالح ساختمانی را به هفت گروه تقسیم کرده‌ایم سعی می‌کنیم که عکس العمل آن‌ها را به صورت مجزا مورد بررسی قرار دهیم.

سنگ

سنگ در بررسی مقاومت مصالح ساختمانی در برابر آتش

سنگ‌ها از لحاظ هدایت حرارتی بسیار بد هستند، اما به شدت تحت تأثیر آتش سوزی قرار می‌گیرند. این به این دلیل است که سنگ ها در صورت گرم شدن، به طور ناگهانی خنک می‌شود. به عنوان مثال، گرانیت در صورت مواجهه با آتش سوزی، به شدت منفجر شده و به راحتی به تکه‌های زیادی تبدیل می‌شود. سنگ آهک توسط آتش‌های معمولی نیز فرو ریخته می‌شود. ماسه سنگ های استفاده شده در بتن با دانه‌های خوب می‌تواند به طور کلی مقاومت بالایی در برابر شعله مستقیم آتش داشته باشد، اما در برخی موارد ممکن است در بدنه آن‌ها ترک‌هایی به وجود می‌آید که احتمال تبدیل آنها به شکاف جدی نیز وجود دارد.

آجر

دومین موردی که از لحاظ مقاومت مصالح ساختمانی در برابر آتش مورد بررسی قرار می‌دهیم، این آجرها هستند که مشخص شده است که به طور جدی تحت تأثیر حرارت قرار نمی‌گیرند و حتی می‌تواند دماهای بسیار بالا در حدود ۱۲ هزار تا ۱۳ هزار درجه سانتی گراد را تحمل کنند. این به این دلیل است که آجرها از یک هدایت حرارتی بسیار ضعیف برخوردار هستند.

بنابراین اگر در یک سازه، نوع ملات و کیفیت کار اجرایی خوب باشد، ذات آجر می‌تواند مقاومت خوبی به آتش نشان دهد. به همین دلیل است که اکثر مهندسین سازه ترجیح می‌دهند که از آجر در سازه‌های خود استفاده کنند. با این حال، آجرها محدودیت‌های ساختاری خاص خود را دارند که سعی می‌کنیم در مطالب بعدی بیشتر به این محدودیت‌ها بپردازیم.

الوار و تخته‌های چوبی

الوار و تخته های چوبی در بررسی مقاومت مصالح ساختمانی در برابر آتش

به عنوان یک قاعده کلی، عناصر ساختاری ساخته شده از چوب و الوارهای چوبی مقاومت چندانی در برابر آتش‌سوزی از خود نشان نمی‌دهند و به سرعت تخریب می‌شود. علاوه بر این، این گروه از مصالح ساختمانی می‌توانند به شدت آتش را شعله ور کنند. البته چوب استفاده شده در بخش‌های سنگین یک سازه ممکن است درجه بالایی از مقاومت در برابر آتش را از خود نشان دهد، زیرا چوب استفاده شده در آنها بسیار گران و با قابلیت‌های ویژه است.

به منظور ایجاد مقاومت در برابر آتش در مصالح چوبی، سطوح چوب معمولاً با برخی از مواد شیمیایی خاص مانند فسفات آمونیوم و سولفات آمونیوم، بوراکس و اسید بوریک، کلرید روی و غیره پوشش داده می‌شود. چنین پوشش‌هایی بر روی سطح چوب باعث کاهش تأثیر دما بر روی بدنه چوب می‌شود. با استفاده از این پوشش‌ها و برخی رنگ‌های خاص، می‌توان چوب‌های کامپوزیتی را به وجود آورد که در برابر آتش مقاوم هستند. در هر صورت، در بررسی مقاومت مصالح ساختمانی در برابر آتش می‌توان ضعیف‌ترین نمره را به چوب داد.

آهن و چدن

این مواد به ندرت به عنوان مصالح ساختمانی در حال حاضر استفاده می‌شود. آهن و چدن به هنگام گرم شدن، به سرعت گرمای خود را از دست می‌دهند و احتمالاً تبعات زیادی مانند ذوب شدن را خواهند داشت. از این رو، معمولاً زمانی که از این مصالح در یک پروژه ساختمانی استفاده می‌شوند، سطح آنها را با یک دیوار آجری یا یک لایه ضخیم از بتن پوشش می‌دهند تا هم انتقال حرارت آنها مختل شود و هم استحکام آنها افزایش یابد.

شیشه

شیشه در بررسی مقاومت مصالح ساختمانی در برابر آتش

شیشه به عنوان یک هادی ضعیف گرمائی شناخته می‌شود و معمولاً انبساط آن به دلیل حرارت بسیار کم است. این مواد زمانی که حرارت داده می‌شوند، به سرعت و به طور ناگهانی گرمای خود را از دست داده و احتمال خرد شدن آنها وجود دارد. به همین دلیل، قرار گرفتن شیشه در معرض شعله مستقیم، می‌تواند تبعات شدیدی داشته باشد.

شیشه تقویت شده با سیم‌های فولادی، مقاومت بیشتری در برابر حرارت نسبت به سنگ و شیشه معمولی دارد می‌تواند بدون تغییر شکل ناگهانی و یا بدون ایجاد ترک، مقاومت کند. شیشه‌های سیمی، حتی اگر شکسته شوند، تبدیل به ذرات شیشه‌ای می‌شوند که در موقعیت اصلی و قبلی خود باقی می‌مانند و خطر آنها بسیار کمتر است. البته باید بپذیریم که از لحاظ مقاومت مصالح ساختمانی در برابر آتش ، شیشه یک گزینه ضعیف محسوب می‌شود.

فولاد

فولاد بررسی مقاومت مصالح ساختمانی در برابر آتش

 فولاد هدایت گرمایی خوبی دارد و از این رو، درصورت آتش سوزی سریعاً گرم میشود. یافته‌های تحقیقاتی نشان می‌دهند که فولاد در برابر آتش سوزی، مقاومت کششی خود را از دست می‌دهد و استحکام عملکرد فولاد در دمای ۶00۰ درجه سانتیگراد، حدود یک سوم استحکام آن در دمای طبیعی است. بنابراین، در آتش سوزی‌های شدید، فولاد ممکن است رفتارهایی از خود نشان دهد که استحکام آن را کاهش دهد. فولاد به طور کامل در دمای ۱۴۰۰۰ درجه سانتی گراد ذوب می‌شود. همچنین مشخص شده است که اگر از نگاه‌های سطحی برای پوشش دادن فولاد استفاده شود و این پوشش‌ها در برابر آتش سوزی مقاوم نباشند، ممکن است به گسترش شعله در سطح ساختمان کمک کنند و در نتیجه شدت آتش افزوده شود.

بتن

آخرین موردی که می‌خواهیم از لحاظ مقاومت مصالح ساختمانی در برابر آتش مورد بررسی قرار دهیم، بتن است که دارای مقاومت بسیار خوبی در برابر آتش است. رفتار واقعی بتن در مورد آتش سوزی به کیفیت سیمان و مصالح استفاده شده در آن بستگی دارد. در مورد بتن‌های مسلح شده مانند بتن آرمه و بتن پیش ساخته، مسئله وجود فولاد در ساختار آنها بسیار تاثیرگذار است. توجه داشته باشید که پوشش‌های بتنی بزرگ، مقاومت بالاتری نسبت به لایه‌های بتنی کوچکتر دارند.

بر طبق استاندارد، استحکام بتن تا زمانی که دمای محیط به بالاتر از ۲۵۰ درجه سانتی‌گراد برسد، تغییر محسوسی ندارد. کاهش در استحکام این مصالح ساختمانی زمانی شروع می‌شود که دمای محیط به بالاتر از ۲۵۰ درجه سانتیگراد برسد. معمولاً، سازه‌های بتنی مسلح شده با فولاد می‌توانند در حدود یک ساعت در دمای ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد مقاومت کنند. با این وجود، بتن سیمانی را می‌توان یکی از مصالح ساختمانی مقاوم در برابر آتش سوزی معرفی کرد.

تلاش ما در گروه کارخانه بتن آماده پاسارگاد به صورتی است که اطلاعات کافی و دقیق را در مورد مصالح ساختمانی و عکس العمل آن‌ها در شرایط مختلف را ارائه دهیم. اگر می‌خواهید به شکل فنی با کارخانه بتن آماده آشنا شوید، یا اگر به دنبال سفارش خرید بتن آماده، تیرچه و بلوک، بلوکهای سیمانی، و گروت ساختمانی هستید، با ما در تماس باشید.

انواع چسب بتن و مشخصات آنها

شاید واژه و اصلاح چسب بتن کمی نامانوس و ناشناخته باشد و افراد زیادی در طول زندگی خود با آن سر و کار نداشته باشند، اما جالب است بدانید که این ماده شیمیایی می‌تواند خصوصیات و ویژگی‌های منحصر به فردی در بتن ایجاد کند که مهندسین سازه نمی‌توانند از این خصوصیات چشم‌پوشی کنند. افزودنی‌های شیمیایی همیشه برای بتن‌ها مناسب بوده‌اند و انتخاب مقدار بهینه آنها کمک می‌کند که به شکل‌های مختلفی بتن مورد نظر از لحاظ استاندارد، در سطح بالایی قرار داشته باشد. به همین دلیل استفاده از چسب بتن نیز در بسیاری از سازه‌های بتنی دیده می‌شود.

در این مطلب، ضمن معرفی چسب بتن و تأثیر آن بر یک سازه بتنی، به معرفی چند مدل مختلف از آنها خواهیم پرداخت و برخی از مشخصات فنی آنها را ذکر خواهیم کرد.

 چسب بتن

چسب بتن یک ماده شیمیایی است که مطابق با الگوهای طبیعی و به صورت امولسیون تولید می‌شود. این چسب‌ها از ترکیبی از مواد شیمیایی و پلیمری ساخته می‌شوند و به عنوان یک پل ارتباطی بین اجزاء تشکیل دهنده بتن و ملات به کار گرفته می‌شود. بنابراین استفاده از لفظ چسب در مورد آنها چندان اشتباه نیست و تقریباً تعریف نهایی این ماده‌ها را نشان می‌دهد. انواع چسب بتن با هم متفاوت هستند و هر کدام از آنها از لحاظ فیزیکی و شیمیایی با هم فرق دارند. به عنوان مثال، برخی از شرکت‌های تولید کننده این مواد، آن‌ها را به شکل پودری تولید می‌کنند و برخی از آنها را به صورت مایع غلیظ به بازار عرضه می‌کنند.

 چسب بتن

نقش چسب بتن

زمانی که برای معرفی یک ماده از اسم و عنوان چسب استفاده می‌شود، یعنی ماده مورد نظر قابلیت ایجاد خاصیت چسبندگی در بین دو جزء مختلف را دارد و باعث می‌شود که مدت زمان بیشتری در کنار یکدیگر باقی بمانند. بنابراین نقش چسب بتن نیز به همین شکل تعریف می‌شود و هدف اصلی آن ایجاد خاصیت چسبندگی و کشسانی در بتن است. در حالت کلی، چسب بتن باعث می‌شود که بتن تولید شده به کمک آنها کشسان باشد، نسبت به نفوذ رطوبت مقاوم باشد، کارپذیری بالایی داشته باشد، امکان استفاده از آن در ضخامت پایین فراهم باشد و مقاومت شیمیایی و مکانیکی آن افزایش یابد.

کاربردهای چسب بتن

کاربرد و استفاده از چسب بتن به ویژگی‌های آن بستگی دارند و در حقیقت به طور مستقیم با یکدیگر در ارتباط هستند. یکی از کاربردهای اصلی این ماده، استفاده از آن برای عایق کاری استخرها و منابع ذخیره سازی آب است. با توجه به اینکه این مواد هیچگونه سمیتی ندارند و میزان عبور رطوبت در آنها بسیار پایین است، برای این هدف به کار برده می‌شود. از سوی دیگر، ایجاد خاصیت کشسانی در بتن، باعث می‌شود که کارپذیری آنها افزایش یافته و امکان استفاده از آنها در ضخامت پایین فراهم شود؛ بنابر این ملات مورد نظر را می‌توان برای نصب کاشی و سرامیک به کار گرفت. همچنین بتن تولید شده با استفاده از چسب بتن نسبت به مواد شیمیایی مقاوم هستند و به همین دلیل از آنها در ذخیره سازی مواد غذایی و انبار شرکت‌های مختلف استفاده می‌شود.

کاربردهای چسب بتن

انواع چسب بتن

استفاده از لفظ چسب بتن ممکن است این اشتباه را به وجود بیاورد که تنها یک نوع و مدل خاص از آن وجود دارد؛ این در حالی است که مدل‌های مختلفی از آنها با توجه به مواد شیمیایی استفاده شده در آنها وجود دارد. برخی از انواع رایج عرضه شده در بازار شامل موارد زیر می‌شوند.

چسب بتن لاتکس

چسب بتن لاتکس بر پایه مواد پلیمری حلال در آب ساخته می‌شود که به خواص مختلف بتن کمک می‌کند. این نوع چسب بتن در برابر مواد شیمیایی بسیار مقاوم است و باعث می‌شود که بتن تولید شده در پروژه‌های مختلف، از جمله صنعت نفت و پتروشیمی به کار گرفته شود. چسب لاتکس باعث افزایش خاصیت کشسانی بتن، افزایش الاستیسیته بتن، بالابردن خصوصیات مکانیکی آن، پر کردن خلل و فرج موجود در داخل بتن، و بالا بردن کارپذیری بتن می‌شود که امکان استفاده از آن در موارد مختلفی را فراهم می‌کند. این نوع چسب در دو مدل مایع و پودری در بازار عرضه می‌شود.

چسب بتن لاتکس

چسب بتن اپوکسی

یک نوع چسب شیمیایی است که بر پایه رزین اپوکسی اصلاح شده تولید می‌شوند و به عنوان یک پل ارتباطی بین دانه‌های ماسه سنگ و سیمان پرتلند قرار می‌گیرد. قدرت این نوع چسب بسیار بالاتر از سایر نمونه‌های مشابه هست و به همین دلیل در برخی از سازه‌ها برای چسباندن بتن قدیمی به بتن جدید استفاده می‌شود. چسبندگی فوق العاده زیاد، دوام و استحکام بالا، مقاومت مکانیکی و استفاده بدون نیاز به حلال، مواردی هستند که مهندسین سازه با وجود چنین چسبی از آن بهره مند خواهند شد. چسب بتن اپوکسی به رنگ سفید شیری رنگ در بازار عرضه می‌شود و پس از استفاده، حالت شفاف و بی رنگی دارد.

چسب بتن اپوکسی

چسب بتن آب بندی و تقویت ملات

تقریباً تمامی چسب‌های بتن می‌توانند فضای خالی بین ماسه سنگ‌ها و سیمان را پوشش دهند و از نفوذ و یا خروج رطوبت از یک قسمت جلوگیری کنند. اما چسب بتن آب بندی به منظور همین هدف ساخته شده است و فضای بین دانه‌ها را به طور کامل پوشش می‌دهد. این نوع چسب که بر پایه ژل میکروسیلیس طراحی شده است، یک مایع شیری رنگ است که با بتن ترکیب شده و پس از جذب آب، به یک سازه شفاف و بدون رنگ تبدیل می‌شود که در آب نامحلول است. بتن ساخته شده با استفاده از این چسب برای نماسازی و صافکاری بتن اکسپوز، برای روکش کردن فضای داخلی استخرها و منابع آب، برای جلوگیری از ترک خوردگی ملات و همچنین افزایش مقاومت در برابر شرایط سخت محیطی به کار گرفته می‌شود.

چسب بتن آب بند

نوعی دیگر از شیوه‌های آب بندی بتن است که مواد اولیه ساخت آن با مورد قبلی متفاوت است. چسب بتن آب بند از محلولهای کلوئیدی بر پایه پلیمرهای حلال در آب ساخته می‌شود که پس از استفاده درون بتن، به حالت طبیعی رنگ تغییر وضعیت داده و از این مرحله به بعد در آب نامحلول است. استفاده از این چسب و همراه با بتن یا ملات منجر به تولید یک مخلوط همگن و یکنواخت می‌شود که از خروج آب به سیمان در جریان ویبره زدن جلوگیری می‌کند. این چسب شیری رنگ برای تعمیر سازه‌های قدیمی، اتصال دو قسمت بتن همچنین آب بندی یک فضا در برابر رطوبت به کار گرفته می‌شود. چسباندن کفپوش‌های وینیلی در بخش‌هایی مانند حمام و سرویس بهداشتی، بهترین استفاده از این نوع بتن است.

چسب کاشت میلگرد

احتمالاً، در حین ساخت و ساز یک پروژه برای شما نیز پیش آمده است که به قرار دادن میلگرد یا آرماتور در یک منطقه خاص نیاز داشته باشید و تغییراتی در سازه خود ایجاد کنید. بتن معمولی برای این مورد به هیچ وجه مناسب نیست و کیفیت مناسبی ندارد. مهندسین سازه در این مورد استفاده از چسب کاشت میلگرد را پیشنهاد می‌کنند که استحکام بتن را به طور چشمگیری افزایش می‌دهند.

چسب کاشت میلگرد

این نوع چسب از دوقسمت بر پایه اپوکسی آکریلات و یک بخش سخت کننده بر پایه پلی آمین ساخته شده است که یک اتصال بسیار مستحکم بین میلگرد و سازه بتنی ایجاد می‌کند. مهار میلگرد در یک سازه، قرار دادن آماتور به شکل افقی و عمودی، نصب بخش‌های مختلف در شکاف‌های موجود در دیوار و همچنین نصب صفحات فلزی بر روی دیوارها و سقف از وظایف اصلی این چسب کاشت میلگرد به حساب می‌آید.

مهندسین و گروه مجرب کارخانه بتن آماده پاسارگاد در کنار شما هستند و به سؤالات فنی شما پاسخ خواهند داد. برای کسب اطلاعات بیشتر و سفارش خرید بتن آماده و خرید بلوک با ما در تماس باشید.

ضدیخ بتن و انواع مختلف آن

ضدیخ بتن یکی از راهکارهای مقابله با یخ‌زدگی بتن در طی فرایند بتن ریزی در هوای سرد است که با شیوه‌های مختلف از یخ زدن آب موجود در بتن جلوگیری می‌کند. اصولاً با فرا رسیدن فصول سرد سال، برخی از پیمانکاران ترجیح می‌دهند که سرعت ساخت‌وساز خود را کاهش دهند و حجم بیشتر کار خود را برای فصول گرم سال نگه دارند. یخ زدن بتن می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری برای بتن داشته باشد و این تبعات می‌تواند استحکام کلی یک سازه بتنی را تحت تأثیر قرار دهد. اما ضدیخ بتن از این پدیده جلوگیری می‌کند و از طریق کاهش نقطه انجماد، روند یخ زدن بتن را کندتر می‌کند.

انواع مختلفی از ضدیخ بتن در بازار وجود دارد که هر کدام از آنها از سازوکار متفاوتی برخوردار است. در واقع این عملکرد متفاوت آنها به ساختار شیمیایی متفاوت آنها برمی‌گردد و هر کدام ماده بخصوصی به داخل بتن آزاد می‌کنند که از یخ زدن بتن جلوگیری می‌کند. در ادامه ضد یخ بتن را تعریف خواهیم کرد و ضمن بیان کاربردهای آن و تأثیر آن، به انواع مختلف ضدیخ بتن نیز خواهیم پرداخت. پس با ما همراه باشید!

ضدیخ بتن چیست؟

ضدیخ بتن، نوعی نمک معدنی یا سنتزی حلال در آب است که به‌راحتی با آب ترکیب می‌شود و باعث می‌شود که نقطه انجماد آب کاهش یابد. از لحاظ شیمیایی آب در دمای 100 درجه سانتی‌گراد می‌جوشد و در دمای صفر سانتی‌گراد یخ می‌زند، بنابراین اگر دما محیط از این مقدار پایین‌تر رود، آب موجود در بتن یخ می‌زند. اما نقش ضد یخ بتن در این مورد چیست؟ ضد یخ بتن از چه طریقی دمای انجماد آب را کاهش می‌دهد. از لحاظ شیمیایی، هرچه املاح موجود در آب بیشتر شود، دمای انجماد آن کاهش می‌یابد و در دمای کمتری یخ می‌زند. افزودن ضدیخ به بتن باعث می‌شود که املاح موجود در آب، که همان یون‌های سازنده ضدیخ بتن هستند، بیشتر شود و آب بتن در دمای پایین‌تری یخ بزند.

اما نقش دیگر ضدیخ بتن به تأثیر آن بر حرارت هیدراتاسیون برمی‌گردد. طبق اصول مهندسی، یک بتن زمانی به شکل مناسب سفت می‌شود که فرایند هیدراتاسیون آن به‌طور کامل انجام‌گرفته باشد. زمانی که دمای محیط یک بتن کاهش پیدا می‌کند، سرعت هیدراتاسیون آن نیز پایین می‌آید و درنتیجه فرایند سفت شدن بتن به‌خوبی انجام نمی‌شود. وجود ضدیخ بتن باعث می‌شود که واکنش گرمازایی درون بتن رخ دهد و زمینه لازم برای انجام هیدراتاسیون فراهم شود. در واقع ضد یخ را می‌توان سریع کننده فرایند هیدراتاسیون نامید که سفت شدن بتن را سریعتر از حالت عادی انجام می‌دهد.

در نبود ضدیخ بتن چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

در آب و هوای سرد و در دمای نزدیک به نقطه انجماد آب، آب یخ می‌زند و فرایند هیدراتاسیون بتن به‌طور کامل متوقف می‌شود. از طرفی بتن ریزی هوای سرد کاری بسیار آهسته و درنتیجه گران است. به‌طورکلی بتن ریزی در هوای سرد بدون استفاده از ضدیخ بتن می‌تواند موارد زیر را به دنبال داشته باشد:

  • ناپایداری در استحکام نهایی و دوام نهایی بتن، به دلیل اختلال در بدنه خمیر سیمان و بتن (مشکلات هزینه، ایمنی و بهداشتی برای مردم)؛
  • ایجاد ترک‌های کوچک و درنهایت شکاف‌های بزرگتر به دلیل تشکیل کریستال‌های یخ در بطن بتن، این باعث می‌شود که فشار مناسبی در سطح بتن ایجاد نشود و از تراکم کمی برخوردار باشد.
  • اسپالینگ یا شکستن بتن، این پدیده به دلیل وجود ترکهای ریز با تعداد بالا رخ می‌دهد و استحکام مکانیکی بتن را به شدت کاهش می‌دهد. اسپالینگ شکل شدیدتری از یخ‌زدگی بتن است که در دمای بسیار پایین و در نبود ضدیخ بتن رخ می‌دهد.

جلوگیری از انجماد و ایجاد ترک‌های ریز و درشت، نقش اصلی ضدیخ بتن را نشان می‌دهد و درصورتی‌که به شکل درست از آن استفاده نشود، صدمات جبران‌ناپذیری به سازه بتنی می‌زند.

انواع ضدیخ بتن

 

انواع ضدیخ بتن

ضدیخ‌های بتن با توجه به ساختار شیمیایی و فیزیکی به چند دسته مختلف تقسیم می‌شوند که هر کدام از آنها از مواد شیمیایی بخصوصی تشکیل شده‌اند و هر کدام از آنها سازوکار مختص به خود را دارند. این ضدیخ‌ها عبارت‌اند از:

ضدیخ بتن پودری

این نوع ضدیخ بتن در بیشتر سازه‌های بتنی بزرگ و کوچک، ملات‌های سیمانی و بتن‌های غیرمسلح و خالی به کار برده می‌شود و توان تحمل دمای سرد را در بتن تا منفی 15 سانتی‌گراد افزایش می‌دهد. ضدیخ بتن پودری عمدتاً از نمک‌های معدنی و کلسیم کلراید ساخته می‌شوند و از طریق حل شدن در آب، میزان املاح موجود در آب را افزایش می‌دهد. این نوع ضد یخ نه‌تنها دمای انجماد را شدیداً پایین می‌آورد، فرایند هیدراتاسیون را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد و سرعت گیرش بتن را بالا می‌برد.

ضدیخ بتن پودری قابلیت استفاده در بتن مسلح را ندارد؛ زیرا با توجه ب اینکه در ساختار این ضدیخ از یون کلراید استفاده شده است، سرعت خوردگی میلگرد موجود در بتن افزایش می‌یابد و استحکام بتن شدیداً کاهش می‌یابد. میزان استفاده از این ضدیخ به میزان سرمای هوا و نظر کارشناس مهندسی بستگی دارد و به دو صورت محلول در آب و یا ریختن مستقیم به بتن استفاده می‌شود. هنگام استفاده از ضدیخ بتن پودری، حتماً از حل شدن آن اطمینان حاصل کنید و حداکثر مقداری که می‌توانید استفاده کنید، 3 درصد از کل بتن است. این ضدیخ در بسته‌های 10 کیلوگرمی و 20 کیلوگرمی عرضه می‌شود و باید از رطوبت محافظت شود.

ضدیخ بتن پودری S: این یک نوع خاص از ضدیخ بتن پودی است که تأثیر چندانی بر کاهش دمای انجماد بتن ندارد و تنها واکنش هیدراتاسیون را با سرعت بالا پیش می‌برد. استفاده از این ضد یخ باعث می‌شود که بتن با سرعت بیشتری سفت شود و سرعت تهیه بتن افزایش داشته باشد. این نوع ضدیخ تأثیر خاصی بر استحکام مکانیکی بتن ندارد و بتن به‌مرورزمان به استحکام کامل می‌رسد.

ضدیخ بتن مایع

ضدیخ بتن مایع در دو مدل خاص عرضه می‌شوند: ضدیخ بتن مایع کلریددار و ضدیخ بتن مایع بدون کلرید. وجود یون کلرید در ساختار این نوع ضدیخ باعث می‌شود که عمل شتاب دهندگی به فرایند هیدراتاسیون به شکل مناسبی انجام گیرد و دمای انجماد آب نیز کاهش یابد. این نوع از ضدیخ‌ها در ملات‌های معمولی استفاده می‌شود و در مورد سازه‌های مسلح و بتن آرمه کاربرد ندارد. ضدیخ بتن مایع بدون کلرید اجازه کار در دمای زیرصفر درجه را به پیمانکاران می‌دهد و مقاومت اولیه بتن در زمان کوتاه را افزایش می‌دهد. این نوع ضدیخ بتن با انواع تیپ‌های سیمان سازگاری دارد و میزان آب مصرفی در تولید بتن را تا 10 درصد کاهش می‌دهد.

ضدیخ بتن مایع کلریددار در تمامی سازه‌های غیرمسلح کاربرد دارد و از یخ‌زدگی و متلاشی شدن بتن در محدوده دمایی صفر تا منفی 15 سانتی‌گراد جلوگیری می‌کند. این نوع ضدیخ در کارهای ترمیمی در مناطق سردسیر یک انتخاب عالی محسوب می‌شود. این ضد یخ در بسته‌های 20 و 25 کیلوگرمی و همچنین بشکه‌های 220 کیلوگرمی عرضه می‌شوند.

ضدیخ بتن مایع

 

ضدیخ بتن مایع بدون کلرید نوع دیگری از ضدیخ‌های مایع است که از نمک‌های معدنی حاوی کلسیم و سدیم برای کاهش دمای انجماد آب بهره می‌برند. نبود یون کلرید در ساختار این ضدیخ باعث شده است که امکان استفاده از آن برای بتن‌های مسلح فراهم شود و نگرانی خاصی در مورد خوردگی میلگردها وجود نداشته باشد. ضدیخ بتن مایع بدون کلرید سرعت عمل کمتری در فرایند هیدراتاسیون نسبت به نوع کلردار آن دارد، ولی در عوض دمای انجماد را بیشتر کاهش می‌دهند و تبعاتی مانند خوردگی میلگرد ایجاد نمی‌کند. این نوع ضدیخ به صورت یک مایع سفید رنگ عرضه می‌شود و در بسته‌های 20 و 25 کیلوگرمی و بشکه‌های 220 کیلوگرمی به فروش می‌رسد.

ضد یخ بتن DEZOCRETE N-350 یک نوع خاص از ضدیخ بتن مایع بدون کلر است که در دماهای بسیار پایین و در محیط‌های سرد کاربرد دارد. این نوع ضد یخ باعث افزایش دمای بتن و تسریع در فرایند هیدراتاسیون می‌شود که گیرش بتن را با سرعت بیشتری انجام می‌دهد. مکانیزم دیگر این ضدیخ در جلوگیری از انجماد بتن و کاهش نقطه انجماد آن، حباب زدایی از بتن است که مقاومت اولیه بتن را بالا می‌برد. برای استفاده بهینه از این ضدیخ، با سطح سازه بتنی را با پوشش پشم شیشه و یا عایق دیگر پوشش داد و از اتلاف دمای بتن جلوگیری کرد.

ضدیخ بتن Fabantifz‌-RE‌ نیز یک نوع دیگر از ضدیخ بتن مایع است که از ترکیبات نیتروژنی در ساختار خود بهره می‌برد. در ساخت این نوع ضدیخ از مواد نیتروژنی و بخصوص نیترات کلسیم استفاده شده است که به عنوان مواد بازدارنده خوردگی شناخته می‌شوند. این نوع ضدیخ در بتن‌های عادی و یا بتن‌های مسلح ایده آل است و می‌تواند دمای انجماد را تا بیشتر از 10 درجه زیر صفر کاهش دهد.

ضدیخ بتن فایبر

یک نوع ضدیخ بتن ساخته شده از ترکیبات معدنی و آلی بر پایه نیتروژن است که به دلیل عدم وجود کلرید در ساختار آن، برای بتن مسلح عالی می‌باشد. مواد نیتروژنی و نیترات کلسیم استفاده شده در این نوع ضدیخ باعث شده است که مکانیزمی همانند ضدیخ مایع بدون کلر داشته باشد و سرعت هیدراتاسیون بتن را افزایش دهد. استفاده از ضدیخ بتن فایبر باعث می‌شود که بتن مسلح بدون هیچگونه عوارض جانبی سفت شود و در مدت زمان کوتاهی به استحکام لازم برسد.

کارخانه بتن آماده و نقش آنها در بتن ریزی هوای سرد

بتن ریزی هوای سرد یکی از فرایندهایی است که توسط کارخانه بتن آماده انجام می‌شود و حتی پیمانکاران نیز ترجیح می‌دهند که این فرایند را با استفاده از بتن آماده انجام دهند. استفاده از بتن آماده و بکارگیری تجربه کارخانه بتن آماده باعث می‌شود که افزودن ضدیخ بتن با روندی مهندسی شده و کاملاً قانونی انجام گیرد. این مزیت در مورد سازه‌هایی که در هوای خیلی سرد انجام می‌گیرند یا شرایط ویژه‌ای دارند بسیار اهمیت دارد.

کارخانه‌های بتن آماده مجهز به آزمایشگاه و واحد کنترل کیفی هستند و میزان مورد نیاز ضدیخ بتن را با توجه به شرایط آب و هوایی تعیین می‌کنند. از طرفی، زمانی که شما به عنوان یک پیمانکار سفارش آماده‌سازی بتن را به آنها می‌دهید، در مورد مسلح یا غیرمسلح بودن بتن به آنها توضیح می‌دهید. این باعث می‌شود که آنها محل مصرف بتن آماده، دمای محیط محل سازه و سایر شرایط فیزیکی و مکانیکی ساختمان را بدانند و مقدار بهینه ضدیخ بتن را انتخاب کنند.

اجرای یک سازه بتنی در هوای سرد و استفاده از ضدیخ بتن می‌تواند کار پیچیده و حساسی باشد، پس اگر در این مورد با مشکل مواجه هستید، با ما در بتن آماده پاسارگاد همراه باشید.

آزمایشهای سیمان و کنترل کیفیت آن

برای کنترل کیفیت مصالح بتن ، آزمایش های مختلفی به روش های گوناگونی طبق استانداردهای ملی صورت می گیرد . در این مقاله به بررسی آزمایشهای سیمان و لزوم آن می پردازیم .

نمونه گیری برای آزمایشهای سیمان :

نمونه سیمان برای آزمایشهای سیمان باید خصوصیات کل سیمان انبار شده را داشته باشد . به این منظور باید از نقاط مختلف سیمان انبار شده نمونه گیری به عمل آمده و خواص مخلوط این نمونه ها بررسی شود . برای مثال از سیمانی که توسط تسمه نقاله حمل می شود ، هر 6 ساعت یکبار 5/4 کیلو سیمان برداشت شود .

انواع آزمایشهای سیمان :

آزمایشهای سیمان به دو رده : آزمایشهای فیزیکی و آزمایشهای شیمیایی تقسیم می شوند .

  1. آزمایشهای شیمیایی : برای تعیین ترکیب شیمیایی سیمان از جمله تعیین مقادیر So3,Cao , Mgo و سیلیکات ها انجام می گیرند . دانستن ترکیب شیمیایی سیمان به شناخت خواص آن کمک موثرتری می نماید .
  2. آزمایشهای فیزیکی : برای آگاهی یافتن از خواص فیزیکی سیمان انجام می پذیرند . مهم ترین این آزمایشها عبارتند از :

الف ) آزمایش تعیین وزن مخصوص :

  1. وزن مخصوص آزاد از تقسیم کردن وزن توده سیمان بر حجم آن به دست می آید و مقدار آن در حدود 830 کیلوگرم بر متر مکعب است .
  2. وزن مخصوص لرزیده از تقسیم کردن وزن توده سیمانی که به صورت استاندارد لرزانده و متراکم شده باشد ، بر حجم آن به دست می آید و مقدار آن در حدود 1650 کیلوگرم بر متر مکعب است .
  3. وزن مخصوص مطلق که از طریق غوطه ور کردن در نفت یا اسانس تربانتین به دست می آید و در حقیقت وزن واحد حجم دانه های سیمان بدون احتساب حجم هوای خالی بین دانه هاست .

این وزن مخصوص در حدود 3150 کیلوگرم بر متر مکعب است .

آزمایش های سیمان
آزمایش های سیمان

 ب ) آزمایش نرمی سیمان :

این آزمایش که میزان ریزدانگی سیمان را تعیین می نماید ، برای تخمین سرعت گرفتن سیمان و میزان حرارت آبگیری آن و امکان ترک خوردن خمیر سیمان به خصوص در هفت روز اول آزمایش می شود . آزمایش به روش های زیر صورت می گیرد :

  1. روش توربیدیمتری :

در این روش میزان معینی سیمان گذشته از الک 45 میکرون در مایع خاصی در ظرف ریخته و هم زده می شود. پس از طی روندی خاص با توجه به میزان عبور نور از آن و انجام برخی محاسبات ، میزان نرمی سیمان به دست می آید .

  1. روش الک کردن :

با توجه به درصد دانه های گذشته از الک 75 میکرون و الک 150 میکرون از الک 45 میکرون استفاده می شود .

  1. روش سطح مخصوص یا روش بلین :

در این روش هوا از بین دانه های سیمان که در دستگاه مخصوصی قرار گرفته است می گذرد . سرعت عبور معرف ریزدانگی سیمان خواهد بود . از روی این آزمایش می توان سطح واحد وزن سیمان را به دست آورد .

پ ) حرارت هیدراتاسیون یا حرارت آبگیری سیمان :

برای دانستن حرارت ایجاد شده در اثر واکنش های هیدراتاسیون و ارزیابی احتمال ایجاد ترک های ناشی از انقباض بتن به خصوص در بتن حجیم .

آزمایش های سیمان
آزمایش های سیمان

ت ) آب لازم برای خمیر متعارف سیمان :

آب لازم برای طرح مخلوط بهینه بتن با آب خمیر متعارف سیمان متناسب است . از طرف دیگر برای مقایسه نتایج برخی دیگر از آزمایش های سیمان با هم ، باید معیار مشترکی موجود باشد . این معیار مشترک ، همان خمیر متعارف سیمان است .

ث ) تعیین زمان شروع و پایان گیرش :

در فاصله زمانی مخلوط کردن اجزای بتن تا شروع گیرش می توان یتن را حمل کرد ، جا داد و لرزاند . هر چه پایان گیرش سریع تر رخ دهد ، می توان قالب ها را زودتر برداشت . شروع گیرش با ازدیاد سریع درجه حرارت بتن توام است . و پایان گیرش لحظه ای است که درجه حرارت بتن به حداکثر مقدار خود می رسد . این تعاریف به سهولت تحت آزمایش در نمی آید به همین دلیل برای تعیین زمان شروع و پایان گیرش از وسیله ای به نام سوزن ویکا استفاده می شود . و از روی زمان فرو بردن سوزن یا میله ویکا به مقدار مشخص در خمیر متعارف ، زمان های فوق اندازه گیری می شوند .

ج ) گیرش کاذب :

در آسیاب کردن کلینکر بسیار گرم با گچ ، سولفات کلسیم بدون آب و یا نیمه متبلوری بوجود می آید که به محض تماس با آب سفت می شود . گاه ممکن است قلیایی های سیمان در انبار کربناتی شوند و این کربنات های قلیایی با آب آهک آزاد شده از هیدراته شدن سه کلسیم سیلیکات ترکیب شده و کربنات کلسیم که نسبتاً سفت است ، ایجاد نمایند .

علاوه بر اینها ، گاه هوازدگی در محیط های مرطوب باعث زودتر فعال شدن سه کلسیم سیلیکات می شود و در نتیجه به محض اضافه کردن آب اختلاط ، سیلیکات مزبور سریعاً واکنش کرده و خمیر سفت می شود . مجموعه علل یا یکی از علل فوق می توانند باعث گیرش سریع سیمان ، پس از اختلاط با آب شوند . معمولاً این واکنش ها حرارت زیادی تولید نمی کنند .

گیرش کاذب به خودی خود بی ضرر است ولی سفت شدن زود هنگام مخلوط ، ممکن است باعث مشکل شدن کار و کم شدن موقت کارایی بتن شود .

چ ) گیرش فوری :

به دلیل واکنش سریع سه کلسیم آلومینات با آب رخ می دهد . در اثر گیرش فوری ، حرارت هیدراتاسیون نسبتاً زیادی ایجاد می شود .

در این حالت نیز بلافاصله پس از اختلاط ، سیمان می گیرد ولی در این مورد ، هم زدن مجدد مخلوط باعث رفع این گیرش نشده انجام کارهای لازم بر روی ملاط یا بتن میسر نخواهد بود .

ح ) آزمایش های قابلیت تغییر حجم یا سالم بودن سیمان

  1. آزمایش با انبرک لوشاتلیه
  2. آزمایش قرص خمیر سیمان
  3. آزمایش انبساط در اتوکلاو

با سیمان یکی از پرمصرف ترین مصالح ساختمانی آشنا شویم

سیمان یکی از مصالح ساختمانی پر مصرف در صنعت ساختمان سازی می باشد. سیمان ماده ای است که باعث چسبندگی ذرات و اجزاء مصالح ساختمانی می شود. و یک جسم یکپارچه ایجاد می کند. سیمان با ترکیب موادی چون : مصالح آهکی ، رس ، سیلیس ، و اکسیدهای معدنی ( اکسید آهن ، سدیم ، منیزیم ، پتاسیم )  در دمای 1400 تا 1500 تهیه می شود. البته در طول پروسه تولید مواد دیگری مانند: سنگ گچ هم بکار میرود.

بررسی انواع فوق روان کننده بتن در ساختمان سازی

فوق روان کننده بتن موادی هستند که تغییری در روانی بتن ایجاد نمی کنند. این مواد مقدار آب مخلوط بتن را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش داده یا بدون تغییر مقدار آب، اسلامپ و روانی را به میزان قابل ملاحظه ای افزایش می دهند.

نکات اجرایی آرماتور بندی – قسمت دوم

آرماتور بندی یکی از مهم ترین قسمت ها در هنگام ساخت سازه های بتنی است. در اجرای آرماتور بندی ساختمان های بتنی باید نهایت دقت و حوصله به عمل آید.آرماتور بندی کاری تخصصی بوده و دقت و نظارت جدی بر آن الزامی است. در برخی شرایط تمام مقاومت فونداسیون را آرماتور ها تامین می کنند.