نوشته های برچسب خورده: روان کننده بتن

ساخت و ساز در هوای سرد به احتمال زیاد یکی از سخت‌ترین کارهایی است که پیمانکاران ساختمانی با آن مواجه می‌شوند و حتی کسانی که در مقابل سرما کم می‌آورند ترجیح می‌دهند که پروژه خود را تعطیل کنند. اما برخی از پیمانکاران با توجه به زمان ساخت پروژه و محدودیت کاری ترجیح می‌دهند که پروژه را ادامه دهند و در زمان مقرر به پایان برسانند. این دسته از افراد برای ساخت و ساز در هوای سرد باید اصول جلوگیری از یخ‌زدگی بتن را رعایت کنند و اصول بتن ریزی در هوای سرد را به شکل مناسب اجرایی کنند.

ساخت و ساز در هوای سرد می‌تواند شامل چند مرحله مختلف باشد که از تأمین امنیت کارگران شروع شده، با استفاده از ضدیخ ادامه پیدا کرده، از روش مناسب بتن ریزی استفاده شود، و درنهایت از پوشش عایق برای جلوگیری از یخ زدن سازه استفاده شود. اگرچه این کار می‌تواند روند ساخت و ساز را کمی کند کند، اما می‌توان امیدوار بود که سازه کیفیت مورد انتظار خود را داشته باشد و زمان تحویل پروژه نیز رعایت شود. به دلیل طولانی شدن فصل سرما و همچنین وجود سرما به مدت طولانی در برخی مناطق، ساخت و ساز در هوای سرد کاری اجتناب ناپذیر است و پیمانکاران باید با اصول آن آشنا باشند.

لذا، با توجه اهمیت موضوع ساخت و ساز در هوای سرد، در ادامه این مطلب به برخی از بایدها و نبایدهای این کار خواهیم پرداخت و دلیل آنها را عنوان خواهیم کرد. پس با ما همراه باشید!

اهمیت ساخت و ساز در هوای سرد

ساخت و ساز در هوای سرد از چند جنبه مختلف می‌تواند اهمیت داشته باشد: دمای هوای سرد، حرکت هوا با سرعت بالا، رطوبت هوا و کار با آب سرد و تجمع آن. معمولاً فصل زمستان با همه این موارد همراه است و هر کدام از آنها می‌تواند مشکلات عمده‌ای برای کارگران و حتی بتن به وجود بیاورد. دمای هوای سرد باعث می‌شود که بتن سریع‌تر از هر وقت دیگر یخ بزند و سرعت هیدراتاسیون آن افت کند. افت سرعت هیدراتاسیون به معنی دیر سفت شدن بتن است و این وضعیت باعث می‌شود که یخ زدن بتن بیش از هر زمان دیگری محتمل به نظر برسد. وجود جریان هوا و در برخی مواقع سرعت بالای آن باعث می‌شود که اجرای سازه بتنی با مشکلاتی همراه باشد و حتی در مواردی که نیاز به حضور کارگاه در ارتفاع باشد این مشکل شدیدتر می‌شود.

ساخت و ساز در هوای سرد همانند هر زمان دیگری به آب نیاز دارد و اگرچه می‌توان با استفاده از روان کننده حجم آب مصرفی را کاهش داد، اما باز همین مقدار نیز مستعد یخ زدن است. راه‌های مختلفی مانند استفاده از ضدیخ و یا پوشش دادن سازه بتنی برای جلوگیری از یخ زدن بتن استفاده می‌شود که می‌تواند تا حدودی این مشکل را مرتفع کند. اما نکته دیگری که بسیار اهمیت دارد، یخ زدن آب بر سطح بتن است. این یخ‌زدگی و لیز شدن سطح سازه بتنی بسیار خطرناک است و در اکثر پروژه‌های ساخت و ساز در هوای سرد رخ می‌دهد.

چه قسمت‌هایی از ساختمان بیشتر تحت تأثیر هوای سرد قرار دارند؟

اگرچه ساخت و ساز در هوای سرد با سختی‌های بسیاری همراه است اما برخی از قسمت‌های آن به شدت تحت تأثیر این پدیده آب و هوایی قرار دارند و باید شرایط لازم برای آنها فراهم شود. این بخش‌ها عبارت‌اند از:

• پروژه‌های مرتفع: بتن ریزی در ارتفاع کار بسیار سختی است و به تجهیزات ویژه مانند بالابر و پمپاژ نیاز دارد، حال اگر این پروژه در هوای سرد انجام شود با مشکلات بسیاری همراه خواهد بود. از طرفی بخش‌هایی مانند سقف و ستون‌ها و حتی پل‌های ساختمانی ممکن است محل تجمع برف باشند که در این صورت لغزندگی آنها به شدت بالا می‌رود و نقاطی برای سقوط ایجاد می‌کنند.
• فونداسیون: فونداسیون یکی از اصلی‌ترین قسمت‌های یک سازه به شمار می‌رود که حجم بالایی بتن مصرف می‌کند و در معرض انجماد شدید قرار دارد. ساخت و ساز در هوای سرد بدون در نظر گرفتن شرایط فونداسیون و احتمال یخ‌زدگی آن می‌تواند به معنی افت کیفی و حتی تخریب یک ساختمان باشد. فونداسیون به دلیل شرایط خاصی که دارد، به راحتی منجمد می‌شود و ممکن است زمان سفت شدن آن خیلی بیشتر طول بکشد.
• ستون‌ها و پل‌های ساختمانی: این دو بخش از یک سازه بتنی وزن زیادی تحمل می‌کند و استحکام اسکلت سازه به این دو قسمت بستگی دارد. از دو طرفی این بخش تقریباً به حالت معلق قرار دارند و نحوه قالب‌گذاری و جلوگیری از انجماد می‌تواند کمک بسیاری به آنها بکند. با توجه به اینکه بتن ریزی ستون‌ها و پل‌های ساختمانی با سرعت کم و به کمک نیروی انسانی اجرا می‌شود، هوای سرد و شدت باد می‌تواند ساخت و ساز آنها را به شدت مشکل ساز کند.
• تأمین امکانات رفاهی کارگران: کارگران بخش اصلی اجرای یک سازه به شمار می‌روند و وجود آنها برای اجرای مناسب یک پروژه ضروری است. اما چیزی که اهمیت دارد این است که ساخت و ساز در هوای سرد می‌تواند زندگی آنها را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. از یک سرماخوردگی ساده گرفته تا لیز خوردن و سقوط از ارتفاع همگی می‌توانند عامل تهدید برای سلامتی کارکنان باشند.

برای اجرای مناسب ساخت و ساز در هوای سرد چه کار کنیم؟

1. زمان کار را به ساعات گرم روز انتقال دهیم: اگرچه هوای سرد در طول روز تقریباً ثابت می‌ماند اما معمولاً از ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر دمای هوا به صورتی است که امکان ساخت و ساز فراهم می‌شود و کارگران نیز شرایط کار در این دما را دارند. حتی اگر ساخت بخشی از اسکلت تکمیل شده است، می‌توانید سراغ بخش‌های داخلی پروژه بروید و مصالحی مانند کاشی و سرامیک را نصب کنید.
2. نکات ایمنی را برای کارگران شرح دهید: اگر دوست دارید ساخت و ساز در هوای سرد را ادامه دهید، باید کارگران را نسبت به وضعیت موجود توجیه کنید و حتی شرایط جسمانی و حیاتی آنها را در نظر بگیرید. برای کارگران پوشش مناسب و گرم انتخاب کنید و نوشیدنی‌های گرم با فاصله زمانی مشخص به آنها بدهید. توصیه ما این است که علاوه بر لباس گرم، لباس‌های عایق رطوبت و باد نیز در اختیار کارگران خود بگذارید.
3. استفاده از ضدیخ را فراموش نکنید: ضدیخ یکی از اصلی‌ترین مواد مصرفی در ساخت پروژه در فصل زمستان است. هوای سرد باعث می‌شود که حرارت هیدراتاسیون بتن کم شود و در نتیجه بتن قبل از اینکه سفت شود تحت دمای سرد منجمد می‌شود. ضدیخ‌ها (چه از نوع پودری و چه از نوع مایع) باعث می‌شوند که حرارت هیدراتاسیون به حالت طبیعی و حتی بالاتر برگردد. بنابراین بتن زمان کافی برای سفت شدن در اختیار دارد و بدون اینکه یخ بزند، به صورت طبیعی سفت می‌شود.
4. پوشش‌های عایق برای هوای سرد ضروریست: اگرچه اضافه کردن ضدیخ باعث می‌شود که ساخت و ساز در هوای سرد به شکل مناسبی انجام شود، اما پوشش‌های عایق نیز برای هوای سرد و در طول شب ضروری است. زمانی که بتن سفت می‌شود، حرارت هیدراتاسیون ایجاد می‌کند که به سفت شدن سریع بتن کمک می‌کند. اما در هوای سرد این حرارت از بتن خارج می‌شود. استفاده از پوشش عایق باعث می‌شود که این حرارت در بتن باقی بماند و روند طبیعی سفت شدن بتن ادامه پیدا کند.

1. روان کننده بتن انتخاب خوبیست: روان کننده‌های بتن می‌توانند انتخاب خوبی برای کاهش مصرف آب باشند و در نتیجه احتمال انجماد بتن به شدت کاهش می‌یابد. همان‌طور که در مطالب قبلی (روان کننده بتن چیست و کاربرد آن چیست) عنوان شد، روان کننده‌ها باعث می‌شوند که میزان آب کمتری برای حفظ حالت خمیری مصرف شود و روان بودن بتن به کمک این مواد شیمیایی صورت می‌گیرد. بنابراین کاهش حجم آب کمک می‌کند که ساخت و ساز در هوای سرد با رعایت استاندارد و بدون انجماد بتن صورت گیرد.
2. استفاده از بخاری و گرم کننده‌های مصنوعی می‌تواند مفید باشد: یکی دیگر از راه‌هایی که برای ساخت و ساز در هوای سرد پیشنهاد می‌شود و بیشتر جنبه فیزیکی آن اهمیت دارد، استفاده از هیترها و گرم کننده‌های مصنوعی مانند بخاری در حین کار است که نه تنها باعث گرم شدن کارگران می‌شود، بلکه از یخ زدن سطح بتن و سطوح کناری آن جلوگیری می‌کند و محیط کار را گرم نگه می‌دارد.
3. استفاده از بتن آماده: بتن آماده یکی از راهکارهایی است که علاوه براینکه بتن باکیفیت در اختیار شما قرار می‌دهد، تعداد کارگران را نیز کاهش می‌دهد. کارخانه‌های بتن آماده از آزمایشگاه کنترل کیفیت بهره می‌برند و افزودنی‌هایی مانند ضدیخ و روان کننده بتن را تحت شرایط استاندارد به بتن اضافه می‌کنند و می‌توانید اطمینان داشته باشید که ساخت و ساز در هوای سرد برای شما مشکلی ایجاد نخواهد کرد.

ساخت و ساز در هوای سرد فقط شامل بتن ریزی نمی‌شود و اجرای آن شامل رعایت نکات بسیاری است. توجه به نکات ایمنی و همچنین بهره گرفتن از استاندارد می‌تواند یک پروژه را فصل زمستان و در هوای سرد کمک کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این مورد و سفارش محصولاتی مانند انواع ضد یخ و بتن آماده با ما در شرکت بتن آماده پاسارگاد در تماس باشید.

روان کننده بتن یکی از مواد شیمیایی و آلی است که به بتن معمولی اضافه می‌شود و تأثیر قابل توجهی بر روند اختلاط آن دارد. استفاده از روان کننده با مزایای بسیاری همراه است، اما اگر بخواهیم با اضافه کردن مقدار آن در بتن این مزیت را بیشتر کنیم، بزرگ‌ترین اشتباه ممکن را انجام داده‌ایم. استفاده از مواد روان کننده یا دیرگیر کار پیچیده و تخصصی است که به تخصص و مهارت و تجربه نیاز دارد و نباید بدون تجربه قبلی از آن استفاده کرد. به همین دلیل اداره استاندارد ملی و همچنین استاندارد بین‌المللی آزمون مواد معیارهای مشخصی برای استفاده از آنها پیشنهاد می‌کنند.

روان کننده بتن با توجه به موادی که از آن ساخته شده است به دسته‌های مختلفی تقسیم بندی می‌شوند. برخی از این افزودنی‌ها قویتر هستند و به فوق روان کننده معروف هستند. این در حالی است که برخی دیگر عملکرد معمولی مورد انتظار از یک روان کننده بتن را نشان می‌دهد و اکثر پیمانکاران ترجیح می‌دهند در شرایط معمولی از آنها استفاده کنند. انتخاب نوع روان کننده و مقدار آنها می‌تواند شما را سردرگم کند و حتی ممکن است از آن پشیمان شوید، به همین دلیل بیشتر پیمانکاران به سراغ کارخانه‌های تولید بتن آماده می‌روند و از آنها می‌خواهند که بتن مورد نیاز آنها را تأمین کند.

برای روشن شدن نقش روان کننده بتن در کیفیت آن، در ادامه نحوه استفاده از انواع روان کننده را شرح خواهیم داد و تأثیر آنها را ذکر خواهیم کرد. پس با ما همراه باشید!

دلیل استفاده از روان کننده بتن

با توجه به این که مواد روان کننده بتن علاوه بر تأثیر روان کنندگی، میزان آب مصرفی را نیز کاهش می‌دهند، اصولاً مهندسین و پیمانکاران به سه دلیل از آنها استفاده می‌کنند:

• افزایش روانی و حالت خمیری بتن: در این حالت از روان کننده‌های معمولی استفاده می‌شود و میزان آب و سیمان در حالت استاندارد در نظر گرفته می‌شود. این نوع بتن در سازه‌های معمولی بسیار پرکاربرد است و تولید آن با پیچیدگی خاصی همراه نیست.
• افزایش مقاومت بتن: در این حالت اگر به گیرش کمتر و حفظ یکپارچگی بتن نیاز باشد و از مقدار نرمال سیمان استفاده شده باشد، می‌توان نسبت آب اضافه شده را کمتر کرد و حالت خمیری بتن را با استفاده از روان کننده بتن ایجاد کرد. در این صورت نسبت آب به سیمان کم می‌شود و بتن استحکام بالایی دارد.
• جبران کمبود عیار سیمان: در بتن‌هایی که عیار سیمان پایین باشد و استفاده از آب باعث افت کیفیت بتن شود، می‌توان از فوق روان کننده‌ها کمک گرفت و کمبود سیمان را جبران کرد. بیشترین درصد حالت خمیری بتن با استفاده از روان کننده تأمین می‌شود.

انواع مواد روان کننده بتن

به‌طورکلی برای دسته‌بندی مواد روان کننده بتن از میران تأثیر آنها استفاده می‌شود و به دو دسته کلی مواد روان کننده و مواد فوق روان کننده تقسیم می‌شوند. دسته دوم شامل مواد متنوع‌تری هست و تأثیر روان کنندگی و دیرگیری بیشتری دارند. مواد فوق روان کننده، موادی شیمیایی هستند که به بتن اضافه می‌شوند و میزان آب بسیار کمتری برای ایجاد حالت روانی در بتن نیاز دارند. استفاده از مواد فوق روان کننده شرایط خاص خود را دارد و نمی‌توان به صورت دلخواه با آنها رفتار کرد. زیر تأثیر به مراتب شدیدتری نسبت به روان کننده‌های معمولی دارند و می‌تواند به یک سازه بتنی لطمه بزند. به‌طورکلی سه دسته از فوق روان کننده‌ها در بازار عرضه می‌شود:

• فوق روان کننده بر پایه نفتالین سولفونات
• فوق روان کننده بر پایه تکنولوژی پلیمر
• فوق روان کننده بر پایه پلی کربوکسیلیک

روان کننده بتن معمولی

روان کننده بتن معمولی در نسبت مناسب و متعادل آب و سیمان استفاده می‌شود و باعث افزایش حالت روانی و خمیری بتن معمولی به کار برده می‌شود. این روان کننده‌ها نسبت به فوق روان کننده‌ها تأثیر کمتری دارند، اما بااین‌حال می‌توانند کمبود آب و یا سیمان را جبران کنند و در نهایت به افزایش مقاومت بتن منجر شوند. معروف‌ترین و محبوب‌ترین روان کننده بتن معمولی، لیگنوسولفونات‌ها هستند که علاوه بر استحکام بیشتر بتن، به حفظ یکپارچگی آن نیز کمک می‌کند.

مهندسین سازه توصیه می‌کنند که میزان لیگنوسولفونات‌ها در بتن بین 2 تا 8 درصد وزن سیمان باشد و کمتر یا بیشتر از این مقدار می‌تواند تأثیر منفی داشته باشد یا کلاً تأثیر نداشته باشد. روان کننده‌های معمولی بر پایه لیگنوسولفونات‌ها می‌توانند تا حدود 12 درصد میزان آب مصرف شده در بتن را کاهش دهند و می‌تواند شرایطی را فراهم آورد که میزان مواد جامد موجود در بتن بین 38 تا 42 درصد حالت مایع آن باشد. این نوع روان کننده‌ها در اصل دیرگیر هستند و باعث می‌شوند که بتن دیرتر سفت شود. بنابراین زمان بیشتری برای صاف کردن و خروج حباب هوا از بتن در اختیار پیمانکار خواهد بود و می‌تواند بتن ریزی یکپارچه و بدون منفذ انجام دهد.

فوق روان کننده بتن بر پایه مواد مختلف

فوق روان کننده بتن بر پایه تکنولوژی پلیمر را می‌توان ضعیف‌ترین ماده روان کننده این دسته دانست و نسبت به دو مورد دیگر خاصیت روان کنندگی کمتری دارد. این موضوع باعث می‌شود میزان آب بیشتری در بتن نیاز باشد. البته این نوع فوق روان کننده نسبت به روان کننده معمولی بسیار بهتر هستند و درصد بیشتری از آب مصرفی را کم می‌کند. بر طبق استاندارد، کسانی که از این مواد استفاده می‌کنند تا حدود 12 تا 25 درصد آب کمتری نیاز دارند. این می‌تواند نسبت آب به سیمان در بتن را به شدت کم کند. از طرفی توصیه می‌شود که میزان فوق روان کننده بتن بر پایه تکنولوژی پلیمر باید بین 30 تا 32 درصد مواد جامد را تشکیل دهد و تقریباً به عنوان یک جزء اصلی در بتن شناخته می‌شود. مواد پلیمری نسبتاً زودگیر هستند و این باعث می‌شود عکس‌العمل نسبت به آنها متفاوت باشد و برای حفظ روانی بتن به عکس‌العمل سریع‌تر نیاز باشد.

فوق روان کننده بتن بر پایه نفتالین سولفونات نسبت به نوع پلیمری بهتر هستند و می‌توان با درصد بیشتری از آنها استفاده کرد. در عوض به میزان آب مصرفی کمک می‌کنند و میزان آب مصرفی را بین 12 تا 22 درصد کاهش می‌دهند. این نوع فوق روان کننده بتن بسیار قوی است و باید با نسبت 1/2 تا 5 درصد سیمان مورد استفاده قرار گیرد. درصد استفاده از این ماده با توجه به مواد جامد موجود در بتن باید بین 30 تا 32 درصد باشد.

فوق روان کننده بر پایه پلی کربوکسیلیک که به ابر روان کننده بتن نیز شناخته می‌شوند تأثیر چشمگیری بر میزان آب مصرفی دارند و توصیه می‌شود زمانی که عیار بتن پایین است از این روان کننده استفاده شود. میزان مصرف توصیه شده برای فوق روان کننده بر پایه پلی کربوکسیلیک حدود 40 تا 42 درصد مواد جامد موجود در بتن است که نسبت بسیار بالایی است. این مقدار باید بین 3 تا 1/5 درصد سیمان استفاده شده باشد و میزان آب مصرفی را حدود 12 تا 35 درصد کاهش می‌دهد. بدیهی است که هر چه میزان آب استفاده شده کمتر باشد، کیفیت بتن بالاتر بوده و می‌توان از آن برای پروژه‌ها بزرگتر استفاده کرد.

مواد روان کننده بتن کجا تزریق می‌شوند؟

به‌طورکلی برای استفاده از روان کننده بتن دو شیوه کلی وجود دارد. در روش اول، که چندان توصیه نمی‌شود، روان کننده در محل اجرای بتن افزوده می‌شود. این کارگاه‌ها خصوصی هستند و عمدتاً توسط کارگران معمولی و بدون مهارت کنترل می‌شود. بنابراین فرایند اضافه کردن روان کننده که کاری حساس و سخت است نمی‌تواند به شکل درستی انجام شود و بدون شک کیفیت نهایی بتن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

در شیوه دوم، روان کننده بتن در کارخانه‌های بتن آماده تزریق می‌شود. این روش از چند لحاظ می‌تواند به سود پیمانکار باشد. در وهله اول، با توجه به اینکه این کارخانه‌ها دارای واحد کنترل کیفیت هستند می‌توانند مقدار روان کننده را به صوت دقیق محاسبه کنند و پیمانکار از کیفیت کار انجام شده اطمینان دارند. در وهله دوم، اگر پیمانکار به مهندسین کارخانه بتن آماده توضیح دهد که بتن را برای چه قسمتی و تحت چه شرایطی می‌خواهد، میزان مناسب روان کننده بتن را پیشنهاد می‌دهند و تولید بتن تحت شرایط استاندارد انجام می‌شود.

روان کننده بتن مایع یا جامد؟

امروزه از انواع مایع یا جامد روان کننده بتن در صنعت ساختمان استفاده می‌شود و هر کدام از آنها مزایا و معایب خاص خود را دارند. به‌طورکلی، روان کننده‌های مایع کاربرد بیشتری دارند. این روان کننده‌ها به راحتی مخلوط می‌شوند و در بتن آماده نیز استفاده می‌شود. اما کسانی که از بتن آماده خشک استفاده می‌کنند و از حجم آب مصرف شده اطلاع دارند، روان کننده پودری را ترجیح می‌دهند و به نظر می‌رسد که این انتخاب برای آنها بهتر باشد.

کارخانه بتن آماده پاسارگاد با سال‌ها سابقه در حوزه تولید بتن آماده و عرضه انواع روان کننده بتن، آمادگی ارائه مشورت به مشتریان و مخاطبین عزیز خود را دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر با ما در تماس باشید.

روان کننده بتن یکی از اصطلاحاتی است که در طی اجرای یک پروژه بزرگ به احتمال زیاد بارها شنیده شود و مهندسین سازه به استفاده از آن تمایل نشان دهند. اما واقعاً نقش این روان کننده‌ها چیست؟ به چه دلیل استفاده می‌شوند؟ آیا می‌توانند کیفیت یک بتن را بهبود بخشند؟ مکانیزم عملکرد آنها چیست؟ پاسخ به این سؤالات در مورد روان کننده بتن می‌تواند بسیاری از مسائل موجود در مورد آنها را روشن کند و حتی برای پیمانکاران نیز روشن شود که چرا برخی مهندسین به استفاده از آن اصرار دارند و یا کارخانه‌های بتن آماده از آن به عنوان یک افزودنی استفاده می‌کنند.

روان کننده بتن در انواع مختلفی به بازار عرضه می‌شود و می‌توان ادعا کرد که مکانیزم عملکرد آن‌ها تقریباً یکسان است و به یک شکل خاص بر روی کیفیت بتن تأثیر می‌گذارند و آن را بهبود می‌بخشند. با توجه به اینکه ساختار شیمیایی این روان کننده‌ها متفاوت است، مواد تشکیل‌دهنده متفاوتی درون بتن آزاد می‌کنند و یون‌های مختلفی وظیفه انجام کار نهایی روان کننده بتن را برعهده دارند. برای روشن شدن موضوع روان کننده‌ها، در ادامه این مطلب به معرفی آنها خواهیم پرداخت و مکانیزم عملکرد آنها را شرح خواهیم داد. در انتها با معرفی انواع مختلف آنها، مزایای استفاده از روان کننده بتن آماده را عنوان می‌کنیم. پس با ما همراه باشید!

روان کننده بتن چیست؟

روان کننده بتن نوعی ماده افزودنی شیمیایی است که به کاهش استفاده از آب در ساخت بتن کمک می‌کند و با افزایش نسبت سیمان به آب در بتن، کیفیت نهایی بتن را افزایش می‌دهد. روان کننده‌ها در برخی منابع با عناوینی مانند کندگیر کننده یا کاهنده آب بتن نیز معرفی می‌شوند و از همین عناوین نیز می‌توان به تأثیر آنها بر روی کیفیت بتن پی برد. کارخانه‌ها و پیمانکارانی که از روان کننده در بتن خود استفاده می‌کنند، عجله چندانی برای گرفتن سیمان ندارد و استحکام بالای آن قسمت از سازه بتنی را ترجیح می‌دهند. اگر از یک روان کننده در یک قسمت ساختمان استفاده شود، بتن آن قسمت یکپارچه بوده و کیفیت بالاتری دارد.

روان کننده بتن نقش‌های مفیدی در یک بتن دارد که اولین مورد آن حفظ یکپارچگی بتن و توزیع مناسب سیمان است. مکانیزم عملکرد روان کننده‌ها به شکلی است که امکان تجمع سیمان در یک قسمت خاص از بتن وجود ندارد و بتن به شکل مساوی و متعادل بین قسمت‌های مختلف بتن قرار می‌گیرد. اما نقش مهم دیگر روان کننده‌ها، افزایش نسبت سیمان به آب است که به دلیل کاهش نقش آب در روان کردن سیمان به وجود می‌آید. برخی از پیمانکاران برای بالا بردن سرعت کار خود از آب برای افزایش روانی بتن استفاده می‌کنند. درحالی‌که این روش به افت کیفیت بتن منجر می‌شود. استفاده از روان کننده باعث می‌شود که از کلوخه شدن سیمان جلوگیری شود و از طرفی فضای خالی در بتن ایجاد نشود.

مکانیزم عملکرد روان کننده بتن چیست؟

روان کننده بتن از مواد شیمیایی ساخته می‌شود و هنگامی که به سیمان و بتن اضافه می‌شود، درون آب حل می‌شود و به ین‌های اولیه خود تفکیک می‌شود. انواع مختلفی از این روان کننده‌ها در بازار وجود دارد که همه آنها مکانیزم عملکرد یکسانی دارند و تنها یون‌هایی که در آب تولید می‌کنند متفاوت است. اجازه دهید، دوباره روند استفاده از روان کننده را شرح دهیم. زمانی که بتن آماده می‌شود، روان کننده بتن به آب و سیمان اضافه می‌شود. بعد از اضافه شدن ماسه سنگ، روند اختلاط بتن صورت می‌گیرد. با توجه به حضور ماده روان کننده در بتن، آب کمتری نسبت به حالت استاندارد اضافه می‌شود و بتن حالت خمیری و روانی خود را حفظ می‌کند.

نکته جالب‌تر این که در حضور ماده روان کننده، سرعت گیرش بتن بسیار کمتر می‌شود و این امکان تغییر بتن و جابجا کردن آن به جای دیگر را فراهم می‌آورد. کسانی که با سیمان و نحوه سفت شدن آن آشنایی دارند، می‌دانند که زمانی که سیمان با مخلوط شود به‌مرورزمان بین ذرات آن جاذبه ایجاد می‌شود که در نهایت به سفت شدن بتن کمک می‌کند. اما یکی از معایب این شیوه این است که اگر عمل اختلاط به خوبی انجام نگیرد، احتمال تجمع سیمان در یک نقطه وجود دارد و باعث ایجاد کلوخه در بتن و عدم یکنواختی ساختار بتن می‌شود. طبیعتاً این امر کیفیت بتن را به شکل محسوسی کاهش می‌دهد.

اما روان کننده بتن با تولید یون درون آب، جاذبه بین ذرات سیمان را به حد بسیار پایینی کاهش می‌دهد و نوعی دافعه الکتروستاتیک ایجاد می‌کند. این یون‌ها بر روی ذرات سیمان تأثیر می‌گذارند و باعث می‌شود که به طور مساوی بین قسمت‌های مختلف بتن توزیع شوند. به‌عنوان‌مثال، در مورد روان کننده بر پایه لیگنوسولفونات، پس از اختلاط بتن و حل شدن درون آب، یون‌های منفی تولید می‌شوند که این یون‌ها به سمت یون‌های کلسیم مثبت بر روی سیمان حرکت می‌کنند و به آنها جذب می‌شوند. بنابراین جاذبه الکتروستاتیکی بین ذرات سیمان از بین می‌رود و عملاً گیرش بتن به تأخیر می‌افتد.

مقدار استاندارد استفاده از روان کننده بتن چیست؟

همان‌طور که برای بخش‌های مختلف بتن استانداردهای بین‌المللی وجود دارد، در مورد افزودن روان کننده بتن نیز استانداردهای خاصی وجود دارد که تحت شرایط خاص استفاده می‌شوند. به‌طورمعمول، در شرایط عادی باید بین 5/1 تا 2 درصد سیمان استفاده شده باشد. البته برخی از مهندسین و پیمانکاران با توجه به شرایطی که بر بتن و ساخت و ساز حاکم است، این نسبت را تغییر می‌دهند و ممکن است زمان گیرش بتن را از این طریق تغییر دهند. به‌عنوان‌مثال، پارامتر دمای آب و هوا و شرایط فصلی تأثیر بالایی بر میزان استفاده از روان کننده بتن دارد و در قانون نیز برای آنها استثنائاتی در نظر گرفته شده است.

مزایای استفاده از روان کننده بتن

1. کاهش استفاده از آب در بتن

استفاده از ماده روان کننده بتن باعث می‌شود که حالت خمیری و چسبناکی بتن به خوبی حفظ شود و نیاز به آب کمتری داشته باشد. یکی از فاکتورهای مهم در حفظ کیفیت بتن، پایین بودن نسبت آب به مقدار سیمان است که به حفظ یکپارچگی بتن کمک می‌کند. ماده روان کننده به دلیل خاصیت شیمیایی که دارد جاذبه ذرات سیمان را به تأخیر می‌اندازد و باعث می‌شود ذرات سیمان به شکل یکسان در قسمت‌های مختلف توزیع شوند. بنابراین میزان آب کمتری در جریان تولید بتن مصرف می‌شود.

2. افزایش کارایی و استحکام بتن

به تأخیر انداختن گیرش سیمان توسط ماده روان کننده بتن باعث می‌شود که پیمانکار یا مهندس زمان بیشتری برای استفاده از بتن در اختیار داشته باشد و بتن را به محل مورد نظر برساند. از طرفی استفاده از روان کننده به معنی کاهش کلوخه شدن در سیمان است و این مورد از ایجاد فضای خالی در بطن سیمان جلوگیری می‌کند. گیرش دیرتر سیمان به معنی قرار گرفتن اجزای بتن در محل مناسب و ایجاد اتصال مناسب بین قسمت‌های مختلف آن است.

3. افزایش مقاومت فشاری

تست مقاومت فشاری 28 روزه در سنجش مقاومت بتن معیار مناسبی برای سنجش کیفیت بتن است و این در حالی است که روان کننده بتن این مقاومت فشاری را به مراتب بهبود می‌بخشد. به‌طورکلی افزایش در مقاومت فشاری بتن از کاهش نسبت آب به سیمان در بتن سرچشمه می‌گیرد و باعث استحکام بالای بتن می‌شود. اما ماده روان کننده می‌تواند بر روی ریزساختارهای سیمان تأثیرگذار باشد و حتی اگر نسبت آب در بتن را کاهش ندهد، می‌تواند مقاومت فشاری 28 روزه را بالا ببرد.

4. کاهش تخلخل سیمان

تخلخل سیمان یکی از پدیده‌هایی است که مهندسین و پیمانکاران از آن فراری‌اند و تمامی امکانات ممکن را به کار می‌گیرند تا از این مشکل فرار کنند. جالب است بدانید که برخی از مهندسین از ویبره بلندمدت برای کاهش تخلخل بتن استفاده می‌کنند که این موضوع خود به معضل دیگری تبدیل می‌شود. استفاده از روان کننده بتن باعث می‌شود که سرعت گیرش بتن به طرز چشمگیری افت داشته باشد و این به حباب‌های هوا اجازه می‌دهد که از بتن خارج شوند. از طرفی بالا بودن روانی بتن به معنی کاهش هوای محلول در بتن است.

5. افزایش مقاومت در برابر یخ زدگی

افزایش غلظت یون در یک محلول باعث می‌شود که دمای انجماد آن به طرز چشمگیری کاهش یابد و بتن در دمای پایین‌تری یخ بزند. از طرفی وجود حباب هوا در داخل بتن به افزایش انجماد بتن منجر می‌شود. جالب است بدانید که مکانیزم عملکرد روان کننده بتن بر مبنای آزادسازی یون درون بتن استوار است و این به خودی خود روند یخ زدگی بتن را کم می‌کند. از طرف دیگر کاهش حباب در جریان استفاده از روان کننده به معنی نیروی بالقوه کمتر برای یخ زدگی بتن است.

6. جلوگیری از کلوخه شدن سیمان

آزاد شدن یون در جریان استفاده از روان کننده بتن باعث می‌شود که این یون‌ها به سطح ذرات سیمان بچسبند و جاذبه الکتروستاتیکی آنها را کاهش دهند. بنابراین یون‌های موجود در روان کننده از تجمع بیش از حد سیمان و کلوخه شدن آن جلوگیری می‌کند.

استفاده از روان کننده بتن می‌تواند با مزایای متعددی همراه باشد و به همین دلیل اکثر کارخانه‌های بتن آماده به استفاده از آن اصرار دارند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این روان کننده‌ها و همچنین سفارش بتن آماده، با ما در کارخانه بتن آماده پاسارگاد در تماس باشید.