نوشته های برچسب خورده: نکات اجرایی

امروزه می‌بینیم که برخی از ساختمانها با کمترین مصرف انرژی به دمای مورد نظر ما می‌رسند و برخی نیز به مدت زمان و مصرف انرژی بالایی نیاز دارند که حالت استاندارد دمایی پیدا کنند و تمامی این موارد به عایق کاری ساختمان بستگی دارد. عایق کاری مورد توجه استاندارد و سایر نهادهای مربوطه قرار دارد و معمولاً مجوز اتمام کار با توجه به نحوه عایق کاری ساختمان داده می‌شود. وجود لایه عایق برای بخش‌های مختلف سازه کمک می‌کند که انتقال حرارت از آنها به حداقل رسیده و به کمترین انرژی ممکن برای رساندن دمای داخلی ساز به حالت استاندارد نیاز باشد.

 شیوه‌های عایق کاری ساختمان را به پنج روش کلی تقسیم بندی می‌کنند:

• لایه‌های پوششی؛
• اسپری فوم؛
• عایق داخلی؛
• پنل فوم؛
• لایه‌های منعکس کننده.

هر کدام از این شیوه‌ها و مزایا و معایب خاص خود را دارند که در نتیجه آن میزان عبور گرما و حرارت قابل تغییر است. البته شکل ساختمان و میزان دسترسی برای عایق کاری آن نیز اهمیت ویژه‌ای دارد که در انتخاب گزینه‌های مختلف به ما کمک می‌کند. با ما در وبلاگ کارخانه بتن آماده پاسارگاد همراه باشید تا مرور کاملی بر روشهای عایق کاری ساختمان داشته باشیم.

عایق کاری ساختمان به شیوه پوششی

بهترین شیوه عایق کاری ساختمان برای: سقف ساختمان، کف ساختمان، دیوارها و سایر قسمت‌های ساختمان که خود شما قصد انجام آن را داشته باشید.

 این شیوه عایق کاری با استفاده از یک لایه عایق به صورت رول انجام می‌گیرد که معمولاً از جنس فایبرگلاس ساخته شده و می‌توان آن را همانند کاغذ دیواری بر روی سطح مورد نظر نصب کرد. در حال حاضر نمونه‌های مختلفی از این شیوه ساخته شده است که در آنها از پنبه، پشم شیشه معدنی، الیاف پلاستیکی و مواد مشابه استفاده شده است. نصب این نوع عایق یک پروژه ارزان و بسیار ساده است و حتی خود شما نیز می‌توانید آن را انجام دهید. معمولاً اندازه این پوشش عایق با عرض استاندارد و مطابق با اندازه ستون‌ها طراحی شده است و می‌توان از آن در بخش‌های مختلف استفاده کرد.

 برای نصب عایق‌های پوششی لازم است که لباس‌های محافظتی مناسب برای جلوگیری از تأثیر استایرن بر روی ریه و پوست داشته باشید و از ابزارهای برشی مانند چاقو برای جدا کردن یک قسمت از آن استفاده کنید. در مورد این شیوه، ضخامت لایه و میزان تراکم آن در عایقکاری نهایی مؤثر است و به هنگام خرید لایه عایق باید به این موضوع توجه داشته باشید. معمولاً میزان مقاومت پوشش عایق به صورت مقاومت آن در اینچ مربع گزارش می‌شود که هرچه بالاتر باشد، برای شما بهتر است.

عایق کاری ساختمان با اسپری فوم

بهترین شیوه عایق کاری ساختمان برای: اضافه کردن یک لایه عایق به مناطق پایان یافته؛ پوشش دادن فضاهای نامنظم؛ استفاده در ساختمان‌ها و پروژه‌ها با دسترسی کم.

این شیوه عایق کاری با استفاده از یک ماده شیمیایی کف مانند انجام می‌گیرد که به طور کامل نشتی‌ها و شکاف موجود در سازه را پوشش می‌دهد. رایج‌ترین ماده مورد استفاده در این شیوه، پلی اورتان است که به داخل حفره دیوار اسپری شده و پس از پوشش دادن کامل آن، به یک فرم جامد سخت تبدیل می‌شود. برای سطوح بزرگ‌تر می‌توان از حجم بیشتری از این لایه استفاده کرد تا بازدهی و کارایی آن افزایش یابد.

معمولاً عایق کاری ساختمان با اسپری فوم به دو حالت باز سلولی و بسته سلولی انجام می‌گیرد. حالت بسته سلولی بالاترین بازدهی در عایق کاری دیوار و بخش‌های مختلف را دارد که قیمت آن را نیز بالاتر از سایر محصولات کرده است. در مورد این لایه عایق نیز ضخامت اهمیت ویژه‌ای دارد و فرد باید در محاسبات کلی به این موضوع توجه داشته باشد. خوشبختانه در مورد استفاده از اسپری فوم نیاز به مهارت ویژه یا پیچیدگی خاصی نیست و فرد می‌تواند با تجهیزات لازم، عایق کاری محل مورد نظر خود را انجام دهد.

عایق کاری ساختمان با عایق داخلی

بهترین شیوه عایق کاری ساختمان برای: اضافه کردن یک لایه عایق به پروژه‌های تمام شده، عایق کردن پروژه‌های با شکل نامنظم، عایق کاری ساختمان‌ها با دسترسی کم.

این شیوه عایق بندی همانند اضافه کردن یک لایه اضافه به ساختمان است که معمولاً به حالت یک لایه در فضاهای مختلف قرار می‌گیرد. برای کسانی که به دنبال پوشش دادن یک بخش خاص از سازه خود هستند و احتمالاً شکل نامنظمی دارد، این شیوه بهترین گزینه ممکن است. در این نوع عایق‌ها اغلب از فایبرگلاس، پشم شیشه معدنی و مواد سلولزی بازیافت شده مانند روزنامه‌های بازیافت شده یا مقوا استفاده می‌شود. انتخاب نوع عایق به محل استفاده و میزان گرمای انتقال داده شده از آنها بستگی دارد.

نکته مهم در عایق کاری ساختمان با عایق داخلی، کمک گرفتن از یک نصاب حرفه‌ای است که بتواند به طور کامل فضاهای داخلی و خارجی ساختمان را پوشش دهند. هرچه کیفیت نصب این لایه عایق بندی بالاتر باشد، بازدهی آن در جلوگیری از انتقال حرارت و صوت بهتر است.

عایق کاری ساختمان با پنل فوم یا تخته فوم

بهترین شیوه عایق کاری ساختمان برای: دیوارهای ناتمام مانند فونداسیون و دیوارهای طبقه‌های زیرین، کف ساختمان و سقف آن.

معمولاً برای کسانی که یک سطح صاف در سازه خود دارند و می‌خواهند آن را به طور کامل پوشش دهند، از پنل فوم یا تخته فوم استفاده می‌شود که یک لایه فوم بین دو لایه فلزی یا چوبی قرار داده شده است. این شیوه در مورد سطوح شیبدار و سقف و کف ساختمان بهترین گزینه ممکن است و از خروج و انتقال گرما به داخل از طریق دیوارها، بخش‌های چوبی و سایر عناصر تشکیل دهنده ساختمان جلوگیری می‌کند.

پنل فوم یا تخته فوم برای دیوارهای داخلی و خارجی مناسب است و معمولاً در ساخت آن از پلی اورتان، پلی استایرن و پلی ایزوسیانات استفاده می‌شود. میزان انتقال انرژی در این پنل ها نسبت مستقیمی با ضخامت آن دارد و در هر پروژه ممکن است از هر اندازه از آنها استفاده شود. مقدار انرژی نشان داده شده در استاندارد مربوط به این شیوه عایق کاری ساختمان مشخص کرده است که این پنل ها در جلوگیری از مصرف انرژی از سایر انواع عایق بندی در بازار بهتر هستند.

عایق کاری ساختمان با پوشش‌های منعکس کننده

بهترین شیوه عایق کاری ساختمان برای: اتاق‌های زیر شیروانی، دیوارهای تکمیل نشده، سقف، کف ساختمان در هوای سرد و گرم.

پوشش‌های بازتابنده یا شعاعی نسبت به سایر روش‌های عایقکاری تفاوت‌های چشمگیری دارد و معمولاً در مورد آنها معیار خاصی برای اندازه گیری وجود ندارد. این شیوه عمدتاً در مورد انعکاس گرما و برای فصول گرم سال مناسب هستند و از انتقال جریان گرما به داخل ساختمان جلوگیری می‌کند. بنابراین محل مصرف این شیوه از عایق کاری، به مناطق گرمسیر برمی گردد.

در روش عایق کاری ساختمان با پوشش‌های منعکس کننده از یک مانع بازتابنده، مانند فویل آلومینیومی، مصرف شده بر روی یک ماده مسطح مانند کاغذ کرافت یا پوشش پلی اتیلن استفاده می‌شود. با توجه به نوع ساختمان از لحاظ بتنی یا چوبی، محل استفاده از پوشش‌های منعکس کننده متغیر است و معمولاً در ساختمان‌های شیروانی بین تیرهای چوبی قرار می‌گیرد. با توجه به اینکه بیشترین گرما از طریق قسمت شیروانی وارد می‌شود، بهترین محل همان قرار گیری بر روی سقف ساختمان است.

بلوک عایق چیست؟

در یک مطلب به معرفی انواع بلوک ساختمانی و کاربرد آنها پرداختیم و نشان دادیم که هرکدام از آنها در چه حوزه‌ای استفاده می‌شود. اما یک نوع بلوک در چند سال اخیر وارد حوزه ساخت و ساز شده است که نقش مهمی در عایق کاری ساختمان و جلوگیری از انتقال حرارت دارد. این بلوک‌ها از دو بخش چسبیده به هم ساخته شدند که یک بخش آن بتنی و یک بخش آن از استایرن ساخته شده است. کنار هم قرار گرفتن بلوک‌های عایق در ساخت و ساز باعث ایجاد یک لایه عایق استایرن در بخش داخلی یا خارجی ساختمان می‌شود که عملاً از انتقال حرارت جلوگیری می‌کند.

شاید برای شما تعجب آور باشد که چرا بلوک عایق در بین گزینه‌های فوق قرار نگرفت. در واقع این بلوکها به عنوان بخشی از سازه استفاده می‌شوند و چندان صحیح نیست که آن را به عنوان یک لایه عایق کاری در نظر بگیریم. معمولاً استفاده از این بلوک‌ها بسیار محدود است و به برخی فضاهای خاص استفاده می‌شود. بنابراین هنوز به اندازه سایر شیوه‌ها رواج ندارند و شاید به زمان بیشتری برای استفاده وسیع از آنها نیاز هست.

البته معیارهای دیگری برای عایق کاری ساختمان وجود دارد که در جریان آن به همه مواد استفاده شده در عایق کاری اشاره می‌شود که چندان ضروری نیست. با کمک همین مطلب می‌توانید بهترین گزینه برای عایق کاری پروژه خود بیابید. در صورت نیاز می‌توانید با کارشناسان ما در کارخانه بتن آماده پاسارگاد در تماس باشید.

با نزدیک شدن به فصل زمستان بسیاری از صاحبخانه ها به فکر عایق کاری ساختمان و به کار بردن عایق لوله هستند؛ غافل از اینکه تمامی این مراحل می‌توانست در جریان ساخت و ساز انجام گیرد و نیازی به استفاده مجدد از آنها نباشد. متاسفانه برخی از پیمانکاران به خاطر کاهش هزینه ساخت خود و همچنین دیده نشدن عایق کاری لوله ساختمان، از این موضوع چشم‌پوشی می‌کنند و از لحاظ بهینه سازی انرژی به ساختمان لطمه می‌زنند.

بطور کلی، نصب عایق لوله و عایق کاری لوله ساختمان توسط اداره استاندارد و حتی سازمان‌های مرتبط با انرژی و مورد تاکید قرار گرفته است و مهندسین تلاش می‌کنند که پیمانکاران از چنین موضوعی چشم‌پوشی نکنند. اما پیاده سازی عایق کاری ساختمان نیاز به رعایت برخی از الزامات اولیه است که کوتاهی در هر کدام از این موارد می‌تواند روند بهینه سازی انرژی را به کلی تحت تأثیر قرار دهد. با ما در کارخانه بتن آماده پاسارگاد همراه باشید تا ۷ اشتباه بزرگ در نصب عایق لوله و عایق کاری ساختمان را معرفی کنیم.

عدم اختصاص فضای کافی برای نصب عایق لوله

از لحاظ منطقی، این موضوع هیچ ربطی به عایق کاری لوله ساختمان ندارد و بیشتر بحث ساخت و ساز و محل قرارگیری لوله‌ها مورد تاکید قرار می‌گیرد. لوله یک ساختار فلزی یا پلاستیکی استوانه‌ای مانند است که برای عایق کاری باید اطراف آن با استفاده از یک لایه عایق مانند پشم شیشه پوشش داده شود. به منظور اینکه عایق کاری لوله به شکل مناسبی انجام گیرد و فرآیند نصب عایق لوله با مشکلی مواجه نشود، باید فضای کافی برای انجام این کار در نظر گرفته شود تا به نصاب عایق به راحتی بتواند کار خود را انجام دهد.

برخی از اقداماتی که در این مورد باید انجام گیرد:

• ایجاد فضای کافی بین لوله‌ها و دیوار ساختمان به منظور چرخاندن لایه عایق؛
• فاصله دادن به لوله‌های کنار یکدیگر برای اختصاص یک لایه عایق به یک لوله؛
• جداسازی لوله‌های آب سرد و گرم و همچنین لوله‌های گاز به منظور اختصاص لایه عایق مناسب؛
• ایجاد فضای کافی در اطراف لوله به منظور قرار گیری عایق کار در موقعیت مناسب.

عدم کنترل لوله‌ها از لحاظ استحکام مکانیکی

گاهی می‌بینیم که با وجود نصب عایق لوله و عایق کاری ساختمان، در اثر مشکلات مختلف یکی از لوله‌های ساختمان دچار شکستگی شده و نیاز به تعمیر و بازسازی دارد. این موضوع در بسیاری از ساختمان‌های غیر استاندارد دیده می‌شود و باید اعتراف کنیم که این مشکل نیز از جانب پیمانکاران رخ می‌دهد. در واقع، پیمانکار به منظور بالا بردن سرعت ساخت و ساز خود از بررسی کافی بخش‌های مختلف ساختمان غفلت می‌کند و زمان کافی به بررسی آنها اختصاص نمی‌دهند. حال قرارگیری عایق لوله ساختمان بر روی آنها باعث بروز مشکلاتی می‌شود که با راهکارهای زیر می‌توان از آن‌ها جلوگیری کرد:

• استفاده از لوله‌های ساختمانی با کیفیت بالا و مورد تأیید استاندارد؛
• نصب استاندارد لوله‌ها بدون هیچگونه اعمال فشار یا تنش اضافی؛
• بررسی وضعیت لوله‌ها قبل از نصب لایه عایق و اطلاع از جزئیات آن؛
• بررسی ویژه در قسمت اتصالات و محل خمیدگی لوله‌ها به منظور برخورد ضربه یا چکه کردن یا نشتی؛
• تعویض لوله‌های شکسته شده یا بی کیفیت قبل از نصب عایق لوله.

ناکافی بودن پوشش عایق

اما اشتباهات پیمانکاران و نصاب عایق فقط به کوتاهی در نصب عایق و عدم خرید مصالح مناسب ختم نمی‌شود و گاهی عدم اجرای مناسب عایق کاری می‌تواند لطمات جبران ناپذیری به ساز بزند. در واقع این موضوع هم به نصاب عایق، هم به پیمانکار و هم به مهندس ساختمان ارتباط دارد. اولاً عایق کار ساختمان باید شرایط استاندارد و مناسب را به طور کامل در مورد لوله‌ها به کار ببرد. پیمانکار نیز به عنوان صاحب اصلی پروژه باید از نحوه اجرای آن اطلاع داشته باشد و مهندس سازه نیز باید به طور کامل بر روند اجرای کار نظارت داشته باشد.

 توصیه‌های ما برای جلوگیری از این اشتباه شامل موارد زیر می‌شود:

• تأمین مصالح اولیه به اندازه کافی برای نصب عایق لوله به صورت استاندارد؛
• استفاده از نصاب حرفه‌ای و دارای مجوز از نهادهای قانونی و دولتی؛
• نظارت کافی از طرف پیمانکار بر روند اجرای کار و گوشزد کردن کوتاهی احتمالی؛
• حضور مداوم مهندس سازه در محل پروژه و تأکید بر استاندارد سازی روند عایق کاری ساختمان؛
• تحویل پروژه پس از تأییدیه مهندس ساختمان و مطابقت آن با استانداردهای اولیه؛

عایق کردن لوله‌های پوسیده و شکسته

باید بپذیریم که عایق کردن لوله‌های پوسیده و شکسته می‌تواند تبعات جبران ناپذیری برای یک سازه داشته باشد و حتی به روند ساخت و ساز آن لطمه بزند. متاسفانه برخی از پیمانکاران از این موضوع چشم‌پوشی می‌کنند و از نصاب عایق لوله ساختمان می‌خواهند که محل پوسیدگی را پوشش داده و به نوعی آن را مخفی می‌کنند. این موضوع نه تنها به بحث بهینه سازی انرژی لطمه می زند، بلکه از لحاظ استاندارد و استحکام ساختمان نیز مشکل ساز است و به نوعی ساکنین ساختمان را تهدید می‌کند.

 برای غلبه بر این مشکل، راهکارهای زیر پیشنهاد می‌شود:

• صاحب ساختمان از یک پیمانکار شناخته شده و دارای سابقه خوب استفاده کند؛
• سرمایه مالی کافی در اختیار پیمانکار قرار گیرد تا از مواد درجه یک و با کیفیت استفاده کند؛
• تا جای ممکن بین مهندس سازه و پیمانکار آشنایی وجود نداشته باشد؛
• حتماً از مجوز گروه نصاب عایق لوله و مجوز کار آنها مطمئن شوید؛
• صاحب پروژه در فواصل زمانی مختلف به محل انجام کار سر بزند.

ناپیوستگی در عایق کاری لوله ساختمان

این اشتباه نیز ممکن است به دلیل نبود مصالح کافی یا شرایط مالی نامناسب اتفاق بیفتد که معمولاً پیمانکاران سعی می‌کنند این موضوع را با به کار بردن مصالح کمتر جبران کنند. به عنوان مثال، اگر محل عبور لوله گاز در مسیر خود از داخل دیوار یا از بخش‌های داخلی عبور کند، احتمالاً پیمانکاران از عایق کردن آن چشم پوشی می‌کنند و تنها به قسمت‌های خارجی لوله بسنده می‌کنند. این موضوع هم از لحاظ بهینه سازی مصرف انرژی ساختمان اهمیت دارد و هم باعث می‌شود که طول عمر لوله‌های عایق کاری شده بیشتر باشد:

 صاحب پروژه در این حالت می‌تواند راهکارهای زیر را دنبال کند:

• مصالح اولیه و کافی در اختیار نصاب عایق لوله قرار گیرد؛
• از مهندس سازه بخواهد که به طور کامل بر روند اجرای عایق کاری لوله‌ها و نظارت داشته باشد؛
• از تیمهای نصاب لوله ضمانتنامه دائمی استاندارد انجام کار گرفته شود؛
• در قرارداد اولیه از نصاب لوله خواسته شود که تمامی قسمت‌های لوله‌ها را با مواد عایق بپوشاند.

نداشتن فضای کافی برای تعمیر و جایگزینی لوله

این اشتباه هیچ ارتباطی با تیم‌های تعمیراتی و تاسیساتی ندارد و در حقیقت کوتاهی آن در وهله اول به معمار و طراح ساختمان و و سپس به پیمانکار پروژه برمی گردد. به عنوان مثال می‌بینیم که در برخی از ساختمان‌ها فضای کافی برای تعمیر یا جایگزینی لوله‌ها در نظر گرفته نشده است. این یعنی فضای اطراف لوله به حدی توسط دیوارها احاطه شده است که تعمیرکار امکان نزدیک شدن به لوله‌ها را نداشته و برای جایگزینی آنها با دردسرهای زیادی مواجه می‌شود. معمولاً در این حالت ممکن است تغییراتی در لوله کشی ساختمان به وجود بیاید که چندان مورد پسند نیست.

 اما پیشنهادات زیر در این مورد می‌تواند به شما کمک کند:

• در نظر گرفتن فضای کافی برای نصب عایق لوله در مرحله طراحی و اجرای سازه؛
• ایجاد امکان تعمیر لوله‌ها با تغییر مسیر لوله با استفاده از ابزارهای مختلف؛
• استفاده از لوله‌های درجه یک و با کیفیت به منظور جلوگیری از تعمیر زودهنگام آنها؛
• به کار بردن نهایت تلاش برای نصب عایق لوله به طور کامل به منظور بالا بردن طول عمر آنها.

عایق نکردن لوله‌های توکار

اما آخرین مشکلی که در مورد نصب عایق لوله و عایق کاری ساختمان ممکن است رخ دهد، چشم پوشی از لوله‌های توکار و و عدم نصب عایق به شکل مناسب برای آنهاست. پیمانکاران معمولاً در این حالت به این نکته بسنده می‌کنند که وجود دیوار به عنوان یک لایه عایق مناسب بوده و نیازی به عایق اضافی ندارد. اولاً باید بپذیریم که دیوار به هیچ وجه عایق مناسبی نیست و میزان انتقال سرما و گرما در آنها بسیار زیاد است. در ضمن دیوار ممکن است یک محیط خورنده به وجود بیاورد که به مرور زمان به ساختار لوله لطمه زده و مجبور به جایگزینی آن خواهید بود.

 برای این موضوع می‌توانید لوله‌ها را قبل از نصب به طور کامل عایق کنید و سعی کنید که فضای عایق شده در داخل دیوار را به طور کامل پوشش دهید تا از صدمه زدن به آن جلوگیری کنید. البته مهندسین ما در کارخانه بتن آماده پاسارگاد نیز در کنار شما خواهند بود و به سؤالات شما در این زمینه پاسخ خواهند داد.

در مطالب قبلی (چگونه باید سیمان را انبار کنیم)، به طور ویژه سعی کردیم که روش‌های نگهداری سیمان در شرایط مختلف را به بحث بگذاریم و برای آن نمونه‌های مختلفی را معرفی کردیم. سیمان یکی از مصالح ساختمانی بسیار مهم و گران قیمت است که از ابتدای کار تا انتهای ساخت و ساز باید از آن استفاده شود. این حجم وسیع از کاربرد سیمان، پیمانکاران را مجبور می‌کند که آن را در حجم بالا خریداری کرده و در انبار ذخیره کنند. بنابراین، ملزم به رعایت برخی از الزامات نگهداری سیمان هستند که در ادامه بیشتر به آنها خواهیم پرداخت.

اهمیت رطوبت در نگهداری سیمان

اگر رطوبت از سیمان دور نگه داشته شود، بررسی‌های فنی نشان داده که سیمان می‌تواند کیفیت اولیه خود را برای مدت نامحدود حفظ کند. جالب است بدانید که جذب یک تا دو درصد رطوبت نمی‌تواند اثر قابل توجهی بر کیفیت سیمان داشته باشد؛ اما، اگر رطوبت جذب شده به سیمان بیش از ۵ درصد باشند، سیمان به طور کامل غیر قابل استفاده است. بنابراین، هنگامی که قصد ذخیره سازی سیمان برای طولانی مدت دارید، باید سعی کنید که فضای شما به طور کامل از رطوبت به دور باشد تا تأثیر منفی بر سیمان نگذارد.

مدت زمان نگهداری سیمان

سیمان ذخیره شده در شرایط استاندارد ممکن است به طور نامحدود برای مدت زمان نامشخصی ذخیره شود. البته توصیه می‌شود که از ذخیره سازی سیمان در کیسه‌های پلاستیکی و نخی برای مدت بیش از سه ماه جلوگیری شود. اگر تاکنون چنین موردی را در رابطه با سیمان خود انجام داده‌اید، لازم است که قبل از مصرف آن، عملیات‌های مختلف برای بررسی کیفیت سیمان انجام گیرد.

نحوه چینش سیمان‌ها در انبار

اصولاً نگهداری سیمان در انبار با استفاده از روش چیدن و در ستون و سطرهای با تعداد مختلف انجام می‌گیرد. برخی از پیمانکاران، به دلیل محدودیت در فضای ذخیره‌سازی نهایت تلاش خود را به کار می‌برند که تعداد بیشتری از آنها را بر روی یکدیگر انبار کنند. جالب است بدانید که از لحاظ فنی هر ستون از آنها باید حداکثر حاوی ۱۰ کیسه سیمان باشد و فاصله بین ستونهای کیسه‌های سیمان و همچنین با دیوارهای بیرونی باید در حدود ۳۰۰ میلیمتر باشد. در انبارهایی که احتمال عبور افراد از بین ستون‌های سیمان وجود دارد، یا احتمالاً سایر مصالح ساختمانی در آن انبار ذخیره شده باشند، باید حد فاصل ستون‌ها بیش از ۹۰۰ میلیمتر باشد تا دسترسی به بخش‌های عقبی آسانتر باشد. استفاده از تارپولین یا همان کاغذ ضد آب در بالا و پایین هر ستون، باعث می‌شود که ذخیره سازی سیمان برای مدت طولانی انجام گیرد.

برداشتن سیمان

روند کلی در برداشتن سیمان‌ها از انبارها و محل ذخیره سازی آنها به صورتی است که ابتدا سیمان‌های قدیمی برداشته شوند تا احتمال خراب شدن آنها کمتر باشد. حتی در شرایط استاندارد، احتمال افت کیفیت سیمان در محل ذخیره سازی سیمان وجود دارد. پس اگر زمان نگهداری سیمان‌ها بیش از حالت معمول باشد، احتمال افت کیفیت آنها وجود دارد. در این حالت، باید همیشه به سراغ سیمانهای بالایی در هر ستون و سیمان‌های قدیمی در هر انبار بروید.

پوشش‌های انبارها

دیوارها، سقف و کف انبار به طور مستقیم یا غیر مستقیم با سیمان‌ها در ارتباط هستند و همین موضوع ایجاب می‌کند که محل نگهداری سیمان به طور کامل ضد آب باشد. حتی اگر در این انباری‌ها احتمال وجود پنجره هست، باید با بهترین راهکار ممکن این پنجره‌ها را محکم کنید. کف محل قرارگیری سیم آنها باید از زمین طبیعی بالاتر باشد. اگر برای تعیین اندازه محل ذخیره سازی سیمان با مشکل مواجه هستید، بررسی‌های فنی نشان داده است که ۲۰ کیسه سیمان ۵ کیلویی نیاز به یک متر مکعب فضای خالی دارند.

نحوه نگهداری سیمان در انبار به چه صورت باشد؟

موارد و الزاماتی که در بالا ذکر شد، کلی هستند و برخی آمار کلی در اختیار ما قرار می‌دهند تا بررسی‌های خود را به شکل‌های مختلف انجام دهیم. نکته‌ای که در اینجا وجود دارد این است که محل ذخیره سازی سیمانها متفاوت است و ممکن است با توجه به شرایط آب و هوایی و منطقه جغرافیایی، نیاز به برخی الزامات اولیه و خاص داشته باشد.

برای انجام بهتر این کار، چند توصیه کلی در نظر گرفته‌ایم:

• سیمان را در یک ساختمان خشک، نفوذ ناپذیر و مقاوم در برابر رطوبت ذخیره کنید؛
• شرایطی به وجود بیاورید که حداقل تعداد پنجره در بدنه ساختمان و محل نگهداری سیمان وجود داشته باشد؛
• کیسه‌های سیمان را بر روی کف قرار ندهید و سعی کنید از تخته‌های چوبی استفاده کنید که ارتفاع آنها در حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلی متر بالای کف باشد.
• توجه داشته باشید که کف ساختمان ممکن است یک لایه سیمانی یا بتونی ضعیف باشد که برای استحکام آن می‌توانید از دو لایه آجری خشک بر روی زمین استفاده کنید؛
• سعی کنید فاصله بین دیوارهای بیرونی و ردیف‌های سیمان بین ۳۰۰ میلیمتر تا ۶۰۰ میلیمتر باشد.
• کیسه‌های سیمان را به یکدیگر نزدیک کنید تا جریان هوای بین آنها را کاهش دهید؛
• ارتفاع هر کدام از ستون‌های سیمان نباید بیش از ۱۰ کیسه باشد تا مانع از افت فشار و کیفیت سیمان شوید,
• عرض ستون‌های سیمان‌ها نباید بیشتر از چهار کیسه یا سه متر باشد؛
• زمانی که قصد دارید تعداد کیسه‌های هر ستون را از ۸ عدد سیمان بالاتر ببرید، باید نحوه چینش و تنظیم و آنها را به طور دقیق و صحیح انجام دهید، تا امکان برداشتن آن برای کارگران راحت بوده و خطر سقوط آن‌ها کاهش یابد؛
• کیسه‌های سیمان را به گونه‌ای قرار دهید تا به راحتی بتوانید آنها را بردارید و یا آنها را جابه جا کنید؛
• سعی کنید نحوه چینش ستون‌های سیمانی به شکلی باشد که امکان مطالعه تاریخ تولید سیمان و و تاریخ انقضا وجود داشته باشد و شخص استفاده کننده از ویژگیهای آن‌ها اطلاع داشته باشد؛
• زمان لازم برای نگهداری سیمان برای مدت زمان طولانی را در نظر بگیرید و اگر شرایطی پیش آمد که انبار شما به طور کامل خالی شود، می‌توانید نسبت به تمیز کردن و نظافت انبار از مواد دیگر اقدام کنید؛
• اگر در پروژه‌ی خود از انواع مختلف سیمان استفاده می‌کنید، بهتر است که محل جداگانه برای هر کدام از آنها در نظر بگیرید. مطلب مواد اولیه سیمان پرتلند و نقش هر کدام از آنها را مطالعه کنید تا درک بهتری نسبت به این موضوع پیدا کنید.

شرایط نگهداری سیمان فله

برخی از پروژه‌های ساخت و ساز و همچنین شرکت‌ها و کارخانه‌های تولید بتن آماده مجبور هستند که سیمان خود را به صورت فله‌ای خریداری کنند و آنها را در سیلوها و انبارهای مخصوص نگهداری کنند. عدم وجود پاکت در این سیمان‌ها باعث می‌شود که ذخیره سازی سیمان فله تحت شرایط تری انجام گیرد و باید کنترل بیشتری بر روی شرایط سیمان انجام شود.

همانطور که در مورد نگهداری سیمان پاکتی عنوان شد، مسئله رطوبت بسیار حساس است و اگر رطوبت جذب شده از ۵ درصد بیشتر باشد، عمل سیمان مورد نظر قابل کاربرد نیست. از طرفی نبود پاکت و در دسترس بودن سیمان فله‌ای، امکان رسیدن رطوبت به آنها را افزایش می‌دهد و خطر افت کیفیت آنها بالاتر است. در این مورد باید انبارهای خود را به طور کامل عایق کنید و حتی الامکان از سیلوهایی استفاده کنید که فاقد پنجره یا منفذ برای ورود رطوبت باشند.

اگر احساس می‌کنید که حجم سیمان فله‌ای شما به صورتی است که امکان تماس آن با دیوار وجود دارد، باید از قبل تمهیدات لازم برای این مورد تدارک دیده باشید و سعی کنید که دیوارهای خود را نسبت به ورود و خروج رطوبت عایق کنید. استفاده از پوشش‌های پلی اتیلن و پلاستیک برای دیوارها، سقف و کف سیلو در این مورد پیشنهاد می‌شود. در انتها توصیه می‌کنند که حتماً از یک رطوبت سنج در داخل انبار یا محل نگهداری سیمان فله استفاده کنید تا به نوعی شرایط را تحت کنترل قرار دهید.

همه موارد فوق به شکل‌های مختلفی بر روند نگهداری سیمان و جلوگیری از افت کیفیت آن تأثیر گذار هستند و سعی کنید که در پروژه‌های خود به آنها پایبند باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر و همچنین خرید بتن آماده، بلوک سیمانی و گروت ساختمانی با ما در کارخانه بتن آماده پاسارگاد در تماس باشید.

متراکم کردن بتن یا همان ویبره زدن بتن یکی از فعالیتهای ساختمانی است که بیشتر ما در طول روز یا در طول سال با آن مواجه شده‌ایم و دوست داریم که هدف استفاده از آن یا نحوه صحیح اجرای آن را بدانیم. مسئله تراکم بتن برای بالا بردن مقاومت و استحکام آن بسیار مهم است و به نوعی مانع از ایجاد تحول در ساختار آن می‌شود. بنابراین، در این مطلب از گروه کارخانه بتن آماده پاسارگاد تصمیم گرفتیم که به سؤالات زیر در مورد این فرآیند پاسخ دهید:

• متراکم کردن بتن چیست؟
• هدف از ویبره زدن بتن چیست؟
• تأثیر تراکم بتن بر بتن تازه
• تأثیر متراکم کردن بتن بر بتن محکم شده

قبل از هر چیزی توصیه می‌کنم که مطلب نکاتی در مورد ویبره زدن بتن و چگونگی انجام آن را مطالعه کنید تا شناخت کافی نسبت به نحوه انجام آن پیدا کنید و بدانید که در این مطلب به شکل دقیق به دنبال چه نکته‌ای هستیم.

متراکم کردن بتن چیست؟

متراکم کردن بتن یا تراکم بتن یکی از عملیات مهم در ساخت و ساز است که به بتن تازه برای رسیدن به استحکام، تراکم بالا، و نفوذ پذیری پایین کمک می‌کند. در واقع به طور صحیح، پدیده ویبره زدن بتن تضمین می‌کند که بتن به طور کامل اجزای داخلی خود را احاطه کرده و از قسمت‌های فولادی و میلگردها پشتیبانی می‌کند. همچنین به طور ویژه، این فرایند برای دستیابی به یک سطح مشخص از بتن مناسب است.

از لحاظ علمی، متراکم کردن بتن فرآیندی است که در جریان آن هوا از بتن تازه خارج شده و دانه‌های ماسه سنگ موجود در آن به یکدیگر نزدیک می‌شوند تا چگالی بتن افزایش یابد.

فشرده سازی بتن و اتمام کارهای سطحی آن به طور کلی دو عملیات جداگانه هستند، اما گاهی اوقات می‌توان آنها را به صورت همزمان نیز انجام داد و در قالب یک عملیات تعریف کرد. در چنین شرایطی، با استفاده از ویبره، کلیه حباب‌های هوای موجود در بدنه بتن خارج شده و سطح آن به طور نسبی صاف می‌شود. در انتها نیز چند عملیات ساده بر روی آن انجام می‌گیرد و فرایند بتن ریزی به پایان می‌رسد.

هدف از ویبره زدن بتن چیست؟

متراکم کردن بتن به طور قابل توجهی باعث افزایش مقاومت نهایی آن می‌شود و باعث می‌شود که پیوند بین اجزاء تشکیل دهنده آن به شکل بهتری صورت بگیرد. همچنین این فرآیند مقاومت سایشی و طول عمر بتن را افزایش می‌دهد، باعث کاهش نفوذپذیری بتن می‌شود به کاهش ویژگی‌های انقباضی و خزش آن کمک می‌کند. ویبره زدن مناسب نیز تضمین می‌کند که بخش‌های تقویتی و نوارهای فولادی استفاده شده در داخل آن به طور کامل توسط بتن احاطه شده و قالب آنها کاملاً پر شود. این موضوع باعث می‌شود که سطح آنها به طور کامل پوشش داده شده و تا حد امکان خوردگی و واکنش فولاد با اکسیژن نیز کاهش می‌یابد.

به طور کلی، بتن در هنگام بتن ریزی باید فشرده شود، تا:

• یک توده بتنی یکنواخت بخش‌های مختلف و اتصالات برنامه‌ریزی شده ایجاد شود؛
• قالب‌های آرماتوربندی به طور کامل و به سطح مورد نظر پر شوند؛
• هوای ورودی در بدنه بتن خارج شود؛
• تمامی میلگردها و تقویت کننده‌ها و همچنین لنگرگاه‌ها به طور کامل احاطه شوند؛
• فرآیند تصحیح و آماده سازی سازه بتنی به شکل مناسب و کامل انجام گیرد؛
• خواص مورد نیاز و استاندارد بتن به دست آید.

تأثیر تراکم بتن بر بتن تازه

برای نشان دادن تأثیر متراکم کردن بتن بر روی استحکام سازه و پروژه‌های بزرگ، ابتدا تأثیر آن را بر بتن تازه بررسی می‌کنیم. ویبره زدن به عنوان یکی از اصلی‌ترین روش‌های فشرده سازی بتن مطرح می‌شود و تقریباً در تمامی پروژه‌هایی که از بتن استفاده می‌شود، مسئله تراکم بتن نیز وجود دارد. با وجود اینکه بتن تهیه شده توسط کارخانه‌های بتن آماده از لحاظ استاندارد و کیفیت در سطح مطلوبی قرار دارد، وجود ویبره برای بالا بردن کیفیت سازه بسیار مهم است.

برخی از تاثیراتی که تراکم بتن بر بتن تازه می‌گذارد عبارتند از:

• توزیع مجدد سیمان در بین دانه‌های ماسه سنگ و ایجاد یکنواختی از لحاظ آب سیمان؛
• از بین رفتن حباب هوا و چسبیدن دانه‌های ماسه سنگ به منظور جلوگیری از تخلخل در بدنه بتن؛
• توزیع مناسب دانه‌های ماسه سنگ در داخل بتن و ایجاد یک محیط یکپارچه برای بالا بردن نفوذ ناپذیری؛
• ایجاد یک سد محکم در برابر عبور اکسیژن و جلوگیری از خوردگی فولاد و میلگرد در داخل بتن؛
• افزایش تأثیر افزودنی‌های شیمیایی بتن مانند ضد یخ، گروت ساختمانی و سایر افزودنی‌ها؛
• آماده سازی بتن برای انجام کارهای نهایی‌ای و تسطیح آن.

تأثیر متراکم کردن بتن بر بتن محکم شده

برای بررسی تأثیر متراکم کردن بتن بر روی سازه‌ها لازم است که بهبود وضعیت بتن بعد از خشک شدن را نیز در نظر بگیرید. زمانی که بتن حالت خمیری و روان دارد، هنگام بتن ریزی احتمال ایجاد حباب یا روان شدن آب سیمان در آن هست و راهکارهای مختلفی برای آن پیشنهاد می‌شود. بهترین راهکار، ویبره زدن بتن است که مزایای استفاده از آن در مورد بتن تازه را در بند قبل دیدیم.

تأثیر این روش بر روی بتن سفت شده عبارتند از:

• بالا رفتن استحکام فشاری سازه بتنی و افزایش مقاومت آن در برابر ضربه؛
• جلوگیری از ایجاد تخلخل در بدنه بتن و ممانعت از نفوذ رطوبت به بخش‌های داخلی؛
• ایجاد یک پوشش حائل کامل برای بخش‌های داخلی سازه، از جمله میلگردها و سایر ابزارهای فولادی؛
• جلوگیری از تأثیر مواد خورنده بر روی بتن و فولاد استفاده شده در سازه؛
• ایجاد یک لایه محکم برای جلوگیری از ورود رطوبت به طبقه‌های زیرین؛
• بالا بردن طول عمر سازه و جلوگیری از شکستن بتن در برابر تنش‌ها.

آیا بتن آماده نیازی به متراکم کردن و ویبره زدن دارد؟

یکی از اشتباهاتی که برخی از مهندسین ساخت و ساز و پیمانکاران مرتکب می‌شوند این است که فرایند متراکم کردن بتن را در مورد بتن آماده انجام نمی‌دهند. توجیه این افراد برای انجام ندادن این کار، اختلاط کامل و هم خوردن بتن در طول بارگذاری و انتقال به محل پروژه است. همانطور که در مطلب کارخانه بتن آماده عنوان شد، بعد از آماده سازی بتن، فرآیند انتقال آن با استفاده از این مخزن‌ها و بونکرهای مخصوص انجام می‌گیرد. این بونکر ها در زمان حمل بتن آماده همزمان فرایند اختلاط آن را انجام می‌دهند تا هم از میزان هوای موجود در آن کم شده و هم یکنواختی بتن افزایش یابد.

در جریان بتن ریزی، از پمپاژ بتن استفاده می‌شود که نکات مربوط به اجرای آن را در مطلب قبل توضیح دادیم. نکته مهم در این مورد این است که انتقال بتن با استفاده از پمپاژ یا هر روش دیگری، در نهایت باعث ورود حباب هوا به داخل بدنه آن می‌شود و همین حبابها را به پروژه ساخت و ساز انتقال می‌دهند. حتی اگر فرآیند تولید بتن آماده در بهترین شرایط ممکن و در حالت استاندارد انجام گیرد، عملیات متراکم کردن بتن و ویبره زدن آن ضروری است.

اگر در هر کدام از مراحل ساخت و ساز خود با مشکل مواجه هستید یا برای تأمین بتن آماده و بلوک ساختمانی به کمک نیاز دارید، با کارشناسان ما در کارخانه بتن آماده پاسارگاد تماس بگیرید.

پمپاژ بتن یکی از مهمترین و اصلی‌ترین روش‌های بتن ریزی در ساخت و ساز است، اما در مواردی که فضا برای تجهیزات ساخت و ساز محدود باشد یا دسترسی به برخی قسمت‌ها دشوار باشد، این پمپاژ کردن بتن است که به داد پیمانکاران می‌رسد. پمپ‌های بتنی ممکن است بر روی یک کامیون و تریلر نصب شده باشند، اما در برخی موارد از واحدهای کوچکتر نیز استفاده می‌شود. معمولاً فشار این پمپ‌ها بین ۲۵۰ تا 300 psi است و می‌توانند میزان خروجی ۱۵ تا ۳۰ یارد مکعب ازای هر ساعت را ثبت کنند. البته فشار این پمپ‌ها تا 1000 psi و خروجی آنها تا ۱۵۰ یارد مکعب نیز قابل افزایش است.

در مطالب قبلی، بتن ریزی فونداسیون و بتن ریزی ستون‌ها و سقف را مورد بحث قرار دادیم که پمپاژ بتن یکی از روش‌های انجام این پروژه‌هاست. پس با ما همراه باشید تا برخی از نکات ضروری در مورد آن را معرفی کنیم.

خطوط لوله استفاده شده برای پمپاژ بتن

خطوط لوله به عنوان اصلی‌ترین ابزار انتقال و پمپاژ بتن به محل بتن ریزی در نظر گرفته می‌شود و طراحی و ساخت آنها تحت شرایط ویژه‌ای انجام می‌گیرد.

خصوصیات خطوط لوله در موارد زیر خلاصه می‌شود:

• برخی از آنها به صورت لوله‌های سفت و سخت و برخی به صورت شلنگ‌های قابل انعطاف هستند؛
• لوله‌های سفت ممکن است به صورت ترکیبی از فولاد یا پلاستیک ساخته شود؛
• اندازه این لوله‌ها بین ۳ تا ۸ اینچ متغیر است؛
• از آلیاژهای آلومینیوم نمی‌توان به عنوان خطوط لوله پمپاژ بتن استفاده کرد؛
• شیلنگ‌های انعطاف پذیر پلاستیکی، به صورت زاویه دار و منحنی هستند تا جابجایی آنها راحت‌تر باشد؛
• راه‌های فولادی و ترکیبی مقاومت بیشتری نسبت به لوله‌های پلاستیکی دارند و در انتقال‌های ارتفاع مناسب هستند؛
• انتقال بتن با لوله‌های پلاستیکی راحت‌تر است و برای پمپاژ بتن به ارتفاع پایین‌تر بیشتر از این لوله‌ها استفاده می‌شود؛
• مهندسین سازه توصیه می‌کنند که اندازه خط لوله ثابت باشد و تعداد خانه‌های آن به حداقل برسد تا سرعت انتقال بیشتر شود.

پراکندگی مخلوط بتن

یکی دیگر از مواردی که به طور مستقیم بر روند انتقال بتن و پمپاژ آن به محل بتن ریزی تاثیرگذار است، میزان پراکندگی مخلوط بتن است. هرچه یک بتن از لحاظ اندازه ذرات و میزان آب و سیمان استفاده شده، پراکندگی کمتری داشته باشد، مخلوط نهایی آن یکدست بوده و انتقال آن به محل پروژه راحت‌تر است. این موضوع حتی بر فشار مورد نیاز برای انتقال و آن نیز تأثیرگذار است. برخی از نکاتی که در رابطه با پراکندگی مخلوط بتن باید رعایت شود، عبارتند از:

• مخلوط بتن پمپاژ شده باید همانند سایر بتن‌های معمولی باشد و تفاوتی ندارد؛
• انتخاب دانه بندی برای ماسه سنگ در این فرآیند بسیار مهم است؛
• بتن هایی که پمپاژ می‌شوند، باید یکپارچه و یکدست باشد؛
• مخلوط‌های سخت امکان پمپاژ ندارند و مخلوط‌های آبکی نیز به شکل نامناسبی پمپاژ می‌شود؛
• هر چه یک بتن سخت‌تر باشد؛ به آب بیشتری نیاز خواهد داشت و به تبع آن سیمان نیز افزایش می‌یابد؛
• هرچه میزان یکنواختی و یکدست بودن بتن بهتر باشد، فشار به کار گرفته شده کمتر است و به ارتفاع بالاتری فرستاده می‌شود؛
• برای بتن‌هایی که احتمال نقص در دانه‌های آنها وجود دارد، استفاده از سیمان پوزولان می‌تواند یک پیشنهاد خوب باشد.

اندازه دانه‌های ماسه سنگ

در بند قبل اشاره کردیم که اندازه خطوط لوله انتقال بتن بین ۳ تا ۸ اینچ قابل تغییر است و به اندازه ماسه سنگ و یکنواختی بتن مورد استفاده بستگی دارد. در برخی موارد لازم است که اندازه‌های اسمی در بررسی‌ها و انتخاب‌های ما در نظر گرفته شوند. در واقع، فرایند پمپاژ بتن فقط مختص به یک بتن یکپارچه و یکدست نیست و احتمال دارد با ماسه سنگ‌هایی با شرایط متفاوت مواجه شویم. معیار استاندارد در این حالت این است که:

• حداکثر اندازه اسمی دانه‌های ماسه سنگ تیز و شکسته در حدود یک سوم کوچکترین قطر لوله باشد؛
• حداکثر اندازه اسمی دانه‌های ماسه سنگ گرد می‌تواند تا حدود ۴۰ درصد کمتر از کوچکترین قطر لوله باشد؛
• ذرات بزرگ باید حذف شوند تا مانع از انتقال بتن به ارتفاع نشوند؛
• حداکثر دانه‌های ماسه سنگ باید به صورت گرد بوده تا انتقال بتن راحت‌تر و بهتر انجام گیرد؛
• لازم است که محتوای این ماسه سنگ درشت بین ۵ تا ۱۰ درصد نسبت مخلوط کلی بتن باشد.

یکپارچگی ساختار بتن پمپاژ شده

یکی از هنرهایی که کارخانه‌های بتن آماده، مانند کارخانه بتن آماده پاسارگاد، در فرایند تولید بتن می‌توانند از خود نشان دهند، بالا بردن میزان یکپارچگی بتن است. در واقع یکپارچگی بتن فقط به مساوی بودن اندازه ذرات ماسه سنگ محدود نمی‌شود و فاکتورهای دیگری مانند میزان سیمان، میزان آب استفاده شده در بتن، و میزان اختلاط بتن و آماده در این مورد تأثیر گذار است. برخی از استانداردهای که در این مورد وجود دارند:

• ۱۵ تا ۳۰ درصد از دانه‌های بتن باید از غربال ۳۰۰ میکرومتر عبور کنند؛
• ۵ تا ۱۰ درصد از دانه‌های ماسه سنگ باید از غربال 150 میکرومتر عبور کنند؛
• نسبت سایر دانه‌ها باید با این نسبتها هماهنگ شود؛
• نسبت آب و سیمان بتن باید با توجه به محل استفاده از پمپاژ بتن انتخاب شود؛
• میزان اختلاط بتن باید به صورتی باشد که احتمال وجود غیر یکنواختی در آن به صفر برسد؛
• حالت خمیری و روان بودن بتن در سطح قابل قبول و با توجه به نوع پروژه انتخاب شود.

اسلامپ بتن

اسلامپ بتن به عنوان فاکتوری برای سنجش ریزش مطلوب و حفظ کنترل وضعیت یکپارچه آن تعریف می‌شود و به عنوان یک عامل بسیار مهم در طول دوره پمپاژ بتن در نظر گرفته می‌شود. نکاتی که در رابطه با اسلامپ بتن وجود دارد این است که:

• میزان اسلامپ بتن پمپاژ شده نباید کمتر از ۲ اینچ باشد؛
• بتن‌هایی که دارای اسلامپ بیش از ۶ اینچ هستند، باعث انسداد لوله انتقال می‌شود؛
• عدد اسلامپ اگر به استاندارد واقعی آن نزدیک باشد، فشار کمتری توسط پمپاژ نیاز هست؛
• هرچه یک بتن یکنواخت‌تر باشد، امکان پمپاژ کردن آن راحت‌تر است؛
• برای بتن‌هایی که به اندازه کافی روان نیستند، استفاده از آب اضافی می‌تواند مشکل را حل کند.

ترکیب بتن پمپاژ شده

موارد مهمی مانند کاهش آب، جذب هوا، افزایش آب، استفاده از پوزولان های مختلف و روان کننده‌ها مواردی هستند که بر فرایند پمپاژ بتن تأثیر مستقیم می‌گذارند. پیشنهاد شده است که هر چه حجم هوای داخل بتن کمتر باشد، فرایند پمپاژ تحت شرایط بهتری انجام می‌گیرد. نکاتی که در این مورد اهمیت دارند:

• افزایش آب بتن باعث روان شدن و تسهیل فرایند پمپاژ می‌شود؛
• روان کننده‌ها می‌توانند اصطکاک دانه‌ها و اصطکاک بین بتن و لوله را کاهش داده و پمپاژ را بهتر کنند؛
• وجود آب بیش از حد باعث جدا شدن آب سیمان و افت کیفیت بتن می‌شود؛
• استفاده از سیمان مطابق با استاندارد باعث روان شدن و حالت خمیری بتن می‌شود؛
• انتقال بتن از طریق لوله‌های پلاستیکی در بتن‌های آبکی راحت‌تر است.

تست قابلیت پمپاژ بتن

هیچ استاندارد آزمایشگاهی خاصی برای بررسی قابلیت پمپاژ بتن در مورد یک مخلوط وجود ندارد و نمی‌توان به طور دقیق به آنها اشاره کرد. به طور کلی، بررسی چنین مواردی بیشتر به صورت بصری و مشاهدات عینی است. به عنوان مثال، بتن‌های روان و سیال راحت‌تر پمپاژ می‌شوند، این در حالی است که هرچه آب بتن کمتر باشد، احتمال انتقال بتن کمتر شده و به فشار بیشتری نیاز هست. کسانی که در حوزه پمپاژ بتن آماده فعالیت دارند، بیشتر دستاوردهای خود را به صورت تجربی کسب کردند و تنها در برخی موارد مانند اسلامپ یا اندازه‌های ماسه سنگ از داده‌های علمی استفاده می‌کنند.

برنامه ریزی برای پمپاژ بتن

برنامه ریزی مناسب برای تمام عملیات پمپاژ از جمله محل نصب پمپ، طراحی قرارگیری خطوط انتقال، توالی قرار گرفتن ابزارهای مختلف، محوی تأمین بتن و همچنین نحوه بتن ریزی مواردی هستند که باعث صرفه جویی در وقت و هزینه خواهد شد. در جریان برنامه ریزی برای عملیات پمپاژ بتن باید موارد زیر را رعایت شود:

• پمپ‌ها در نزدیکترین محل به بتن ریزی نصب شوند؛
• سیستم تحویل بتن باید دسترسی آسان به پمپ داشته باشد؛
• خطوط انتقال بتن حتی الامکان از نوع سخت و بدون پیچ و خم باشد؛
• برای بتن ریزی در حجم وسیع، از خطوط انتقال متناوب برای اتصال سریع استفاده شود؛
• تجهیزاتی به کار گرفته شوند که در نصب و جابجایی آنها ساده باشد.

همانطور که دیدید، فرایند پمپاژ بتن به ارتفاع یا به صورت افقی تحت تأثیر فاکتورهای مختلفی قرار دارد و ما در گروه کارخانه بتن آماده پاسارگاد تلاش کردیم که به مهمترین فاکتورهای آن اشاره کنیم. برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید با کارشناسان ما در تماس باشید.

احتمالاً در ابتدا شنیدن واژه پلاستر برای شما کمی گیج کننده باشد و به دنبال یک بخش جدید یا مدرن در پروژه ساخت و ساز خود باشید. اما جالب است بدانید که این لایه پوششی، هیچ چیز جدیدی به ساختمان شما اضافه نمی‌کند و به احتمال زیاد همه شما به شکل‌های مختلفی با آنها سر و کار داشته‌اید. البته این مورد نیز وجود دارد که شما از لحاظ سنتی یک اسم برای پلاستر و انواع آن انتخاب کرده باشید که همین موضوع باعث گیج شدن و عدم شناخت شما باشد.

در این مطلب تلاش خواهیم کرد که به چند سؤال زیر پاسخ دهیم:

• پلاستر چیست؟
• پلاسترکاری چیست؟
• انواع پلاستر؛
• آماده سازی دیوار زمینه برای پلاسترکاری؛
• پلاسترکاری به چه منظوری انجام می‌گیرد؛
• برخی از الزامات اولیه پلاسترکاری؛
• شکستگی پلاستر و دلایل آن.

پلاستر چیست؟

پلاستر (Plaster) یک لایه پوششی اضافی است که بر روی بخش‌های مختلف ساختمان مانند دیوارها، ستون‌ها، سقف، کف ساختمان و سایر بخش‌های ساختاری آن به کار برده می‌شود و هدف اصلی آن پوشش دادن و محافظت از ساختار دیوار است. پلاسترها از مواد مختلفی ساخته می‌شوند و با توجه به هدف استفاده از آنها در یک پروژه، ممکن است نوع آنها متفاوت باشد. مثلاً می‌بینیم که در دیوارهای داخلی ترجیحاً از پوشش گچی استفاده می‌شود که از لحاظ زیبایی و مقاومت در برابر خروج گرما و سرما اهمیت دارد. این در حالی است که پوشش‌های سیمانی عمدتاً در بخش خارجی یک پروژه استفاده می‌شوند تا از نفوذ رطوبت و تأثیر شرایط محیطی بر روی بدنه سازه جلوگیری کنند.

پلاسترکاری چیست؟

پلاسترکاری (Plastering) به فعالیتی گفته می‌شود که این لایه را بر روی سطح دیوار یا هر سطح دیگری می‌کشاند. در حقیقت، پلاسترکاری یک واژه بسیار کلی و عمومی است که برای هر پروژه‌ای، یک اسم خاص برای آن استفاده می‌شود. مثلاً در مورد گچ با عنوان گچ کاری و در مورد پوشش سیمانی، از عنوان سیمان کاری استفاده می‌شود. به همین دلیل عمدتاً می‌بینیم که در سطح جامعه و از لحاظ عمومی، پلاستر چندان شناخته شده نیست و بیشتر نوع جزئی آن مطرح است.

انواع پلاستر

با توجه به تعاریفی که در بخش‌های بالا عنوان شد و مثال‌هایی که در هر کدام از آنها ذکر شد، تا حدود زیادی می دانید که این لایه پوششی می‌تواند هر نوع پوشش را شامل شود. به عنوان مثال، یک لایه کاهگل که بر روی سقف ساختمان یا بر روی دیواره ساختمانهای روستاها استفاده می‌شود، یک نوع لایه پلاستر محسوب می‌شود. اما در عرف بازار، دسته بندی آنها به چهار صورت زیر است:

• پلاستر گچ: اصلی‌ترین ماده اولیه استفاده شده در این لایه پوششی، گچ است و معمولاً در پروژه‌های تزئینی بیشتر کاربرد دارد. این گزینه در بخش داخلی ساختمان استفاده می‌شود و علاوه بر نقش تزئینی آن، در جلوگیری از خروج گرما و انتقال صوت ایفای نقش می‌کند.
• پلاستر سیمانی: اگر به دنبال یک پوشش محکم و چند کاره هستید، این گزینه نسبت به سایر روش‌ها بهتر است. پوشش‌های سیمانی در بخش خارجی ساختمان و به صورت ملات نفوذ ناپذیر به کار برده می‌شوند. این پوشش‌ها هم در بالا بردن استحکام دیوار تأثیر دارند و هم به نوعی یک لایه عایق در برابر نفوذ رطوبت محسوب می‌شوند.
• پلاستر کاغذ دیواری: بسیاری از کارشناسان معتقدند که کاغذ دیواری نمی‌تواند به عنوان یک لایه پوششی به کار برده شود، اما به طور کلی، بخشی از وظایف پلاسترها را انجام می‌دهد و ما نیز این گزینه را در بین روشهای مختلف آنها قرار داده‌ایم. نقش تزیینی این پوشش نسبت به سایر کاربردهای آن چشمگیرتر است.
• پلاستر آهکی: این لایه پوششی از لحاظ استحکام نسبت به گچ بهتر است، اما نمی‌تواند نقش خود را مانند پوشش‌های سیمانی اجرا کند. معمولاً در سقف و کف ساختمان بیشتر از پوشش‌های آهکی استفاده می‌شود و در برخی موارد جزئی امکان استفاده از آنها بر روی دیوار فراهم است.

آماده سازی دیوار زمینه برای پلاسترکاری

کیفیت و استحکام لایه پلاستر به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد که مواد اولیه به کار رفته در ساختمان و شرایط تولید ملات آن بسیار مهم هستند. اما یکی از مواردی که به طور مستقیم در ماندگاری و جلوگیری از شکستگی پلاسترها باید مد نظر قرار گیرد، آماده سازی دیوار زمینه برای این پوشش است. در حقیقت خود لایه پوششی نمی‌تواند مستقل از دیوار باقی بماند، پس لازم است که بین آنها یک اتصال مناسب به وجود بیاید. برای این کار باید چند مورد زیر را انجام دهید:

• پاکسازی دیوار از هر گونه گرد و غبار و لایه اضافی؛
• خیس کردن و ایجاد رطوبت در دیوار برای اتصال بیشتر با لایه پوششی؛
• از بین بردن تمام مواد نفتی و لایه‌های روغنی احتمالی بر روی دیوارها؛
• پاک کردن لایه پلاستر قدیمی در زمانی که قصد جایگزینی آنها را داشته باشید؛
• ایجاد زبری و گیرندگی کافی در سطح دیوار از طریق شکستن بخش‌هایی از آن؛
• رفع هرگونه ترک خوردگی و پر کردن آنها با استفاده از سیمان و یا چسب ساختمانی.

پلاسترکاری به چه منظوری انجام می‌گیرد؟

همانطور که در بخش‌های بالا به معرفی انواع پلاسترها و نقش آنها به عنوان یک پوشش پرداختیم، باید آن را به عنوان یک لایه اضافی بر روی دیوار در نظر بگیریم که می‌توانند نقش‌های متفاوتی داشته باشد. در حقیقت انجام این روکش به هدف نهایی ما بستگی دارد که ممکن است برخی آن را بیشتر به خاطر زیبایی و برخی به خاطر نقش پوششی آن، از پلاستر استفاده کنند. در واقع هدف اولیه پلاسترکاری عبارتند از:

• به عنوان یک لایه محافظ برای سطوح خارجی در برابر نفوذ آب باران و سایر شرایط محیطی نامناسب و اضطراری؛
• به عنوان یک پوشش برای ایجاد یک سطح صاف و نفوذ ناپذیر در برابر گرد و غبار و خاک؛
• به عنوان یک پوشش تزئینی برای دیوارهای سنگی و بلوکی؛
• به عنوان یک پوشش سطحی برای جلوگیری از نفوذ رطوبت‌های زمینی و نفوذ صوت؛
• به عنوان یک پوشش برای شکستگی یا اشکال در بخش‌های داخلی سازه.

برخی از الزامات اولیه پلاسترکاری

پلاسترها انواع مختلفی دارند و هر کدام از آنها برای یک هدف خاص به کار گرفته می‌شود. به عنوان مثال، نوع سیمانی آنها هم از لحاظ استحکام و هم از لحاظ یک پوشش نفوذ ناپذیر اهمیت دارد. این در حالی است که پلاسترهای بر پایه گچ از لحاظ استحکام و حفاظتی چندان مورد اعتماد نیستند و بیشتر جنبه تزئینی آنها مد نظر پیمانکاران قرار می‌گیرد. بنابراین الزامات اولیه پلاسترکاری را می‌توان شامل موارد زیر دانست:

• این لایه باید چسبندگی بالایی به لایه زیرین خود داشته باشد و در طول تمام تغییرات به وجود آمده در فصول و سایر شرایط جوی باقی بماند؛
• باید سخت و بادوام باشد؛
• باید از لحاظ کارایی و بازدهی مناسب باشد؛
• باید در تمامی شرایط آب و هوایی استفاده شود؛
• باید از لحاظ هزینه مقرون به صرفه باشد؛
• باید به طور مؤثر در برابر نفوذ رطوبت مقاوم باشد.

شکستگی پلاستر و نتیجه آن

یکی از بزرگترین مشکلاتی که برای پلاسترها رخ می‌دهد و معمولاً پیمانکاران و مهندسین مجبور می‌شوند که لایه مورد نظر را برداشته و مجدداً فرایند پلاسترکاری را انجام دهند، شکستگی و ایجاد ترک در بدنه آنهاست. از لحاظ فنی و مهندسی، تمامی مواد اولیه به کار رفته در پلاسترها، مانند سیمان، گچ، آهک و کاغذ دیواری، به اندازه کافی چسبنده هستند و احتمال شکستگی یا ترک خوردگی در آنها بسیار کم است.

اما ممکن است شکستگی آنها به شیوه‌های زیر انجام گیرد:

• ترک خوردگی‌های ریز و نامنظم به صورت ترک خوردگی شیشه؛
• ترک خوردگی‌های بزرگ و شکاف ساختاری؛
• جدا شدن پوشش از دیواره زمینه و در نهایت سقوط آن؛
• برآمده شدن لایه پوششی در اثر وجود مواد روغنی و نفتی.

مسئله شکستگی پلاستر را در مطالب بعدی به طور کامل و با ذکر مثال توضیح خواهیم داد، اما نکته‌ای که در مورد آنها وجود دارد، بحث رعایت الزامات و استاندارد پلاسترکاری است که هرچه بهتر و به شکل مناسب‌تر رعایت شوند، کیفیت کار نهایی نیز بهتر خواهد بود. یک لایه پوششی هم از لحاظ چسبندگی بین ذرات خود باید در سطح مناسبی باشد و هم چسبیدگی آن به لایه و دیوار زیرین باید به صورتی باشد که در اثر ضربه یا در اثر شرایط محیطی جدا نشود.

کارخانه بتن آماده پاسارگاد در زمینه ارائه مشاوره مهندسی در پروژه‌های ساخت و ساز در کنار شما خواهد بود و می‌توانید تهیه بتن آماده، بلوک سیمانی و گروت ساختمانی خود را به ما واگذار کنید.